
παρόλο που ξεφεύγουμε λίγο που τις εξορμήσεις μας και τα αποτελέσματα

27 φεβρουαρίου μέρα σάββατο ετοιμαζόμαστε εγώ και ο πατέρας μου για ολονύχτιο ψάρεμα.Φτάνουμε στον τόπο που θα ψαρεύαμε η ώρα 21-00 ρίχνουμε τα καλάμια και καθόμαστε για τον καφέ μας . Η ώρα πήγε 23-00 εγώ λέω του πατέρα μου θα πάω για ύπνο και η απάντηση είναι ''ενα τσιμπίσει τωρά ενω ώρα τους''(η φράση που λέν οι ψαράδες για παρηγορία).Εγώ όμως πάω για ύπνο βάλω και τα ακουστικά μεστα αφτία μου και άκουα τραγούδια.
Η ώρα δώδεκα ακούω κάτι φωνές και ξυπνώ και κατεβαίνω που το αυτοκίνητο και δωρό έναν να είναι μές στην θάλασσα και να κλότσα του νερού .
αυτό έγινε όταν=
το καλάμι φεύγει απο τον τρίπωδα και πέφτει κάτω τρέχει ο πατέρας μου και παλεύει το ψάρι .Στην λίγη ώρα το ψάρι βρισκόταν στην άμμο εκεί που σπάζει το κύμα(παραλιακός τόπος)το φανάρι του πατέρα μου δεν έβγαζε αρκετο φώς και δεν το είδε ότι βρισκόταν μπροστά του.
Η μηχανή του καλαμίου δεν τύλιγε μάγκοσε αφού δεν έσονε το ψάρι και ο πατέρας μου πήρε την μισίνα να την τραβήξει με το χέρι και αποτέλεσμα να κοπεί και εκέινη την ώρα βλέπει το ψάρι μπροστά του να προσπαθεί να πάει στην θάλασσα την ίδια ώρα μπαίνει μέσα και άρκεψε κλοτσίες αλλά το ψάρι ήταν καλός τριπλέ και του ξέφυγε.Μετά εγυρεύκαμεν ξύλα για φωτία για να σπεγνώσει.Και επαραμίλαν για 1 μήνα που του έφυεν έτσι ψάρι.