"Περί ανεμων και Yδάτων"

[spirosxidis]

Για όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1945 -1985

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε.
Είμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας.

Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.
Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί..
Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους.
Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής
θέσης».
Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά..
Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα.
Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.
Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια.
Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα.
Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..

Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μας βρει.
Τότε δεν υπήρχαν κινητά.
Σπάγαμε τα κόκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους»
Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα.
Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα..
Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου.
Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο.
Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα.
Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι..

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet.
Εμείς είχαμε φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε.
Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία.
Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας.
Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα.
Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου.
Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση.
Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν
ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το!
Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο!
Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση.
Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη.
Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι.. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ.
Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά.

Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.


κλεμενο απο ψαρεμα gr εμενα παντως με καλυπτει 100%

[EVANTHIS LOIZOU]

Καλη σου μερα Σπυρο
Δεν μου λες Ποσων χρονων εισαι
Ετσι απλα ερωτω για να αρχισουμε μια συζητηση.
Εγω ειμαι 54

[nicolas theocharous]

γεια σου ρε φιλε spirosxidis ωραιο το αρθο που εδημοσιευσες. Εγω εγεννηθηκα το 1986 δηλαδη ενα χρονο μετα που το περιθωριο αλλα και εμενα καλυπτει με 100% γιατι πολλα πραματα αν οχι ολα εζησα τα

που καιρος που ειμουν εν θα το πω αλητουι γιατι ισως παρεξηγησουν καπιοι γιατι αλλο ο αλητης αλλο το αλητουι που ουλλη μερα παιζει μεσα στα χωραφια μαππα, ππιριλλες, πολεμο, χοστο, βουναρους να καμνεις σπιτουθκια και πολλα αλλα. εν βρισκω ακριβως τον χαρακτιρισμο αλλα αναπολω και τι δεν θα εδινα για να ξαναζησω εκεινα τα χρονια αν και μωλις μια δεκατια επερασε.

φυσικα και ο κ. Ευανθης εννα επερασε τα ιδια 10 και 20 φορες παραπανω που μας και να δουμε τι αλλες πραματα εκαμναν τοτε αγνωστες για εμας. περιμενω πως και πως να δουμε τι εννα μας πεις κ. Ευανθη

[spirosxidis]

Κυριε Ευανθη γεννηθηκα το 67 σ'ενα χωριο κοντα στο Ναυπλιο ζω απο τα 23 μου στην Κυπρο γιατι το 1991 που την γνωρισα μου θυμιζε πολυ τα παιδικα μου χρονια και πιστεψα οτι αξιζε [...και το πιστευω εν μερη] να μεγαλωσουν εδω τα παιδια μου...για να νοιωσουν την μαγεια των παιδικων μου χρονων ....αυτο το κατι που σιγα σιγα χανεται...[στην Ελλαδα αυτη η μαγεια εχει χαθει προ πολλου] ....αυτα ...

[mourmouros]

Εν πολλά καλό καλό το άρθρο αν και παραλείπει επιμελώς ότι οι πιο πολλοί τότε δεν κάναμε sex μέχρι τα 16-17-18 (λάτρεις των παραδοσιακών περιοδικών!). Η σημερινή γενιά ξυπνά πιο γρήγορα και το ανακαλύπτει από τα 12-13 !

[LEONIDAS]

Εν πολλά καλό καλό το άρθρο αν και παραλείπει επιμελώς ότι οι πιο πολλοί τότε δεν κάναμε sex μέχρι τα 16-17-18 (λάτρεις των παραδοσιακών περιοδικών!). Η σημερινή γενιά ξυπνά πιο γρήγορα και το ανακαλύπτει από τα 12-13 !

Εσύ φίλε μου άργησες μάλλον σου άρεσε περισσότερο ο Πενταδάκτυλος!!!!!!!!! Εγώ άλλα είχα ακούσει για τις Σέρρες!!!!!!!!!!!!!!!!
Κι όμως παρά το πείραγμα έχεις απόλυτο δίκιο!!!

[Giorkos]

Εν πολλά καλό καλό το άρθρο αν και παραλείπει επιμελώς ότι οι πιο πολλοί τότε δεν κάναμε sex μέχρι τα 16-17-18 (λάτρεις των παραδοσιακών περιοδικών!). Η σημερινή γενιά ξυπνά πιο γρήγορα και το ανακαλύπτει από τα 12-13 !

όπως είπεν τζαι ένας παρέας.....

τον τζαιρό που είμασταν μιτσιοί.... εγ...σαν οι μιάλοι......
τωρά που εμιαλίναμε.....γα...ούν οι μιτσιοί .........

[fISHANDCHIPS]

όπως είπεν τζαι ένας παρέας.....

τον τζαιρό που είμασταν μιτσιοί.... εγ...σαν οι μιάλοι......
τωρά που εμιαλίναμε.....γα...ούν οι μιτσιοί .........

[MariosK]

όπως είπεν τζαι ένας παρέας.....

τον τζαιρό που είμασταν μιτσιοί.... εγ...σαν οι μιάλοι......
τωρά που εμιαλίναμε.....γα...ούν οι μιτσιοί .........

Εφάαμεν την κανονικά δηλαδή

[Giorkos]

όπως είπεν τζαι ένας παρέας.....

τον τζαιρό που είμασταν μιτσιοί.... εγ...σαν οι μιάλοι......
τωρά που εμιαλίναμε.....γα...ούν οι μιτσιοί .........

Εφάαμεν την κανονικά δηλαδή

Φυσικότατα.....

[caveman]

όπως είπεν τζαι ένας παρέας.....

τον τζαιρό που είμασταν μιτσιοί.... εγ...σαν οι μιάλοι......
τωρά που εμιαλίναμε.....γα...ούν οι μιτσιοί .........

Εφάαμεν την κανονικά δηλαδή

αχαχαχαχαχαχαχαχαχααααχαχαχαχαα ακριβός έτσι!!!

[EVANTHIS LOIZOU]

Καθενας με τον πονον του ρε Χαμπη
Πριν τα Χριστουγεννα εισαστεν καμποσοι οι σκαπουλλοι Εγελασαν σου ομως τεσσερεις........ Ο Κατουντας, Ο Ρολανδος, Ο Ντινος τζιαι ο Αμβροσιος.
Ατε να δουμεν ποτε τζιαι ΠΟΙΑ εν τζιηνη η αξια πον να σου γελασει

[EVANTHIS LOIZOU]

Φιλε Σπυρο, σε χαιρετω
Η δομη της Κυπριακης κοινωνιας εδημιουργηθηκε μεσα απο τους αιωνες και διατηρησε μεχρι τον Ιουλιο του 1974 μια αργη, σταθερη εξελικτικη πορεια.
Τα σκαλοπατια της "προοδου" τα ανεβαινε σιγα και σταθερα ενω τον "κατηφορο της εξελιξης" τον κατεβαινε με ρυθμους χελωνας.
Παρα τα σοβαρα προβληματα της περιοδου 55-60 και της κουτσουρεμενης "ελευθεριας" μας που ακολουθησε, καταφεραμε σε επιπεδο ανθρωπου και οικογενειας να στεκομαστε ΠΑΡΑ μα παρα πολυ καλα.
Εκει που βλεπουμε να συντελειται το ξηλωμα και η καταστροφη της δομης εκεινης της κοινωνιας μας, με τα τοσα πολλα καλα που ειχε διατηρησει για αιωνες, οπως η φιλοξενια, η αλληλεγγυη, η σεμνοτητα κλπ κλπ, ειναι ακριβως η 20η Ιουλιου 1974.
ΔΕΝ μιλω για τον πολεμο η τον εποικισμο.
Μιλω για την διαχειριση του προσφυγικου κοσμου. Ειναι αρκετα δυσκολο να ενδιατριψω σε λιγες γραμμες. Φαντασου ομως, π.χ., ενα χωριο οπως η Λυση.
Τι να πω για τους ανθρωπους του χωριου αυτου Τι να πω για τες παραδοσεις και τα εθιμα τους Την κουλτουρα και την αξιοσυνη τους την θαυμαζουμε ακομα
Οταν βγηκαν προσφυγες, οπως και ολοι οι αλλοι, τους ΔΙΑΛΥΣΑΜΕ. Τους "ξανισαμε" απο το ενα ακρο μεχρι το αλλο ακρο της ελευθερης Κυπρου.
Απο τοτε ο καθε ενας Λυσιωτης, καθε ενας Γιαλουσιτης, ακομα και καθε ενας Σκαλλιωτης,προσπαθει να ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΕΙ την ταυτοτητα του.
Καθε Κυπριος απο το 1974 μεχρι σημερα προσπαθει να αποδειξη ποιος ειναι.
Η ερωτηση "απο που εισαι" μεχρι τον Ιουλιο του 74 ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ
Η ερωτηση "ξερεις ποιος ειμαι γω ρέ ? " μεχρι τον Ιουλιο του 74 ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ.
Αυτα τα ΚΟΘΩΝΙΑ που διαχειριστηκαν τα προβληματα του 74 καταφεραν να διαλυσουν οτι κτιστηκε σε αιωνες.
Οταν σε στειλουν να ζησης σε ενα χωριο των 1500 κατοικων στο οποιο ζουν ανθρωποι απο 52 διαφορετικα χωρια (π.χ. Καλο Χωριο Λαρνακας ) τι θα γινεις?
Καχυποπτος? Αφιλοξενος? Σιεηττανης? Επιδειξιας? Αρπακολας? ΟΛΑ αυτα και βαλε
Ναι καλε μου Φιλε Ειμαστε απο πολυ καλη παστα εμεις οι Κυπριοι
Κανουμε ομως ενα φοβερο αμαρτημα. Εξακολουθουμε να συντηρουμε στην εξουσια αυτους τους ανικανους που μας καταντησαν στο χαλι μας.











Καν

[EVANTHIS LOIZOU]

Δεν θελω να γινομαι κουραστικος αλλα ΝΑΙ Καποτε ειμασταν ποιο ανεμελοι, ποιο γελαστοι, ποιο ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Σημερα βλεπω τους νεους να ψαχνονται αλλα να μην βρισκουν ακρη.
Εμεις τους την χαλασαμε. Οι ποιο μεγαλοι.
Αντι να κτιζουμαι στην Νεολαια μας εξακολουθουμε να συντηρουμε τους ΓΕΡΟΥΣ, παροχημενων εποχων, με τα ιδια και τα ιδια ξεφτισμενα και ξεφτιλυσμενα συνθηματα τους, να κυβερνουν την ζωη μας.
Φιλε Σπυρο τα ιδια επαθε και η ΜΑΝΑ μας καποια χρονια πριν με την κατοχη και τον Εμφυλιο.
Εμεις την πληρωνουμε ΤΩΡΑ

[Sorkomanis]

Πολυ καλα τα ειπες κύριε Ευάνθη!
σιμφον απολυτα! Να προσθεσω
κατι χειροτερο που το να σε στειλουν σε ξενο χωριο εινε το να σε στειλουν να "μεγαλοσεις oικογενια" σε προσφιγικο σινικισμο. αυτοι που εζισαν μεσα πιστευκω καταλαβουν με απολουτα. χωρις διλαδι να θεορω πιο τυχερους οσους προσφιγες σταλικαν σε χωριο.