Σήμερα επήα για μιάμιση ώρα κάτω στο ποτάμι. Τις τελευταίες δύο μέρες ήταν πολύ πιο ησυχα τα πράματα, και την τελευταία φορά που επήα, σε 2.5 ώρες έπιασα μόνο 2 μικρές πέρκες. Εσυνειδητοποίησα πως το νερό είχε καθαρίσει αρκετά τις τελευταίες μέρες, και πως η θερμοκρασία και του νερού και της ατμόσφαιρας έπεσε αισθητά, έτσι είπα να αλλάξω την προσέγγιση μου. Έτσι επήα σήμερα έτσι στα λουφακτά, εστήθηκα αρκετά πιο πίσω που την όχθη, ανάμεσα σε 2 δέντρα, έριξα πολύ λίγη τροφή για να μην τα φοητσιάσω, εψάρεψα όσο πιο λεπτά εμπορούσα και με 2 μπικατίνι κόκκινο για δόλωμα άρχισα το ψάρεμα μου. Την πρώτη μισή ώρα δεν είχα ούτε τσίμπημα, αλλά επέμενα και ανταμείφθηκα με την μεγαλύτερη κοκκινοφτέρα που έπιασα ως τωρά, στο πιο ανεπαίσθητο τσίμπημα που μπορείτε να φανταστείτε. Δυστυχώς δεν είχα την φωτογραφική μαζί μου, και επειδή ξέρω πως οι κοκκινοφτέρες είναι σε μικρά κοπάδια, έβαλα την στο δίχτυ και εσυνέχισα το ψάρεμα μου, και την έβγαλα μια φώτο με το παλιοκινητό μου πριν την επιστρέψω πίσω όταν είχε πλέον βραδιάσει. Δεν εκατάφερα να πιάσω άλλη κοκκινοφτέρα, αλλά εντώς 3 λεπτών έπιασα μιαν καλούτσικη πέρκα, γύρω στα 200γρ.
Την έβαλα μέσα στην απόχη για σύγκριση για το μέγεθος, μακάρι να είχα φωτογραφική μαζί μου, ήταν πολλά χοντρό ψάρι με μπόλικη καμπούρα!
