Τες τελευταίες λλίες εβδομάδες, η γυναίκα μου αποφάσισε να ασχοληθεί και αυτή με το ψάρεμα "ενεργά", αντί απλά να κάθεται πάνω στην καρεκλούα της τζιαι μετά απο κανένα δίωρο να...βαρκέται.
Η κουμέρα της με τον άντρα της (ο οποίος εψάρευκε αρκετά πριν χρόνια τζιαι εθυμήθηκε την "τέχνη") ακολούθησαν τζιαι τούτοι, τζιαι έτσι επήαμε για 4-5 νυκτερινά ψαρέματα ούλλοι μαζί τες τελευταίες μέρες.
Ως τωρά, τίποτε το παράξενο: Εν καλοκαίρι, το να στήσεις 2-3 καλάμια πάνω στην άμμο τζιαι να καρτεράς κανένα μούρμουρο έννεν τόσο δύσκολο για οποιοδήποτε.
Τες πρώτες 3 εξορμήσεις, ήμουν ο "μάγκας" της υπόθεσης να πούμε: Έσαζα τους τα καλαμούθκια τους, εδόλωνα τους, εξηγούσα τους με ύφος δόκτωρα πότε να πιάσουν το καλάμι στα σιέρκα τζιαι να φκάλουν το ψάρι έξω κ.λ.π. Εφκάλαμε αρκετά ψαρούθκια, κάποιοι μούρμουροι ήταν ωραίοι, εφκήκαν τζιαι 2-3 μελάνες, εδεκτήκαν την απελευθέρωση των μικρών ψαρκών, ούλλα καλά.
Η γυναίκα μου, πιό layed-back τύπος, ήβρε το στοιχείο της: έσυρνε το δόλωμα μέσα, έβαλλε το καμπανελλί τζιαι εκάθετουν.
Η κουμέρα επειδή εβαρκέτουν, επροτιμούσε να να κρατά το καλάμι στο σιέρι τζιαι να φέρνει σιγά-σιγά το δόλωμα έξω. Εκάρφωνε αέρα τες πιό πολλές φορές που ένιωθε τσίμπημα, αλλά έφκαλλε τζιαι τζιήνη κανένα ψαρούι μέσα-μέσα.
Υπόψη ότι τζιαι οι θκυό ερίχαν στη φοβερή απόσταση των 10 μέτρων μάξιμουμ (αφού πρώτα εκκαθαρίζαμε την παραλία που τους περαστικούς).
Τα πιό μεγάλα κομμάτια που εφκήκαν, ήταν ένας μούρμουρος 40+ πόντους, τζιαι μια τσιπούρα ολόχρυση αλανιάρα του κιλού. Ποιός τα έφκαλε; Ο μάγκας Someone με τους οπτικούς ειδοποιητές του, τα παράμαλλα του 1.5+ μέτρου τα ωραία του καλάμια τζιαι την "σωστή" παρουσίαση του δολώματος;
Όι κυρίες και κύριοι: Έφκαλε τα η...κουμέρα. Τον μούρμουρο με ακροβάτη, τζιαι την τσιπούρα με καλαμάρι.
Τύχη του πρωτάρη σίουρα δεν είναι. Απλά φαίνεται ότι ο "επιθετικός" τρόπος ψαρέματος (να προκαλείς τα μεγάλα κομμάτια να μουντάρουν το δόλωμα ακόμα τζιαι αν δεν "τσιμπούν" γενικά) εν η απάντηση για ποιό ποιοτικά ψαρέματα.
Επειδή λοιπόν...αντρέπουμε να τη ρωτήσω (
) για το τί έκαμε ακριβώς, βάλλω το σαν θέμα συζήτησης:Πώς αντιδράτε όταν δεν "τσιμπά" ή όταν ο τόπος εν γεμάτος μικρόψαρα τζιαι δεν σου αφήνουν δόλωμα πάνω; Πιστεύκετε ότι το "scratching" αποδίδει πάντα, τζιαι όσοι το "κατέχουν", πώς το κάμνετε;
Στην τελική, αξίζει να στήνουμε 4-5 καλάμια στη σειρά τζιαι να καρτερούμε, ή να κρατούμε ένα καλάμι στο χέρι, τζιαι τί καλάμι θα ήταν καλλύττερο για τούτο το ψάρεμα;
ΥΓ: Τις φωτογραφίες των ψαριών θα τις στείλω στον Πανίκκο να τις περάσει, γιατί εν μπορώ να τις περάσω που το κινητό μου στο pc.
