Στέφανε καλησπέρα!
Να σου πω μια ιστοριούλλα
Σαν έφηβος είχα πολλές αποτυχημένες προσπάθειες στα ζάντερ, με δόλωμα ως συνήθως χρυσόψαρα από pet-shop και παράμαλλα σιρματόσχοινο με πραγκαρόλλα, αποτέλασμα μηδέν!
Πιο μετά στον στρατό είμαστουν σηνέχεια λαβράκια και μετά ήρθαν οι σπουδές.
Πρώτο Καλοκαίρι, Ιούνι μήνα όταν επέστρεψα που την Βουλγαρία άρχισα αμέσος τα λαβράκια στην Γερμασόγεια πάλε και μια ημέρα είδα κάποιους φίλους να πιάνουν αμέτρητα κοτζινοφτεράκια σε ένα βολικό σημείο. Με το που τα είδα λέω... τέλειο δόλωμα!!
Επία έπιασα καμιά σαρανταριά για να πάω την επομένη μέρα. Μέχρι την επομένη όμως επεθάναν μου τα 25 και έμεινα με 15, ήταν αρκετά όμως για να δοκιμάσο! Έπιασα την βέσπα και ολόισια Κούρη!
Μέσα του Ιούνι(όπως τωρά
) κατεβαίνω στο πρώτο γιοφύρι εκεί που είχε παλιά ένα πολλά μεγάλο πλάτανο, και έρηξα 4 καλάμια(οι εποχές της ανομίας
) τα είχα όλα "πατερ νόστερ" με σιρμα για παράμαλλο και πραγκαρόλλα, σχετηκά κοντηνές βολές, γύρο στα 3-4 μέτρα βάθος στο σημείο, γύρο στις 09:00 με 10:00 έπιασα τα πρώτα μου ζάντερ, ένα μισό κιλό και ένα ανάμισι... δεξιά μου μερικοί Πόντιοι ήρθαν να δουν όλο περιέργια τα ψάρια μου ρωτόντας αν είναι ΠΕΣΤΡΟΦΕΣ
για να καταλάβεις για τι εποχές μιλούμε, ούτε καν οι Πόντιοι δεν εξέραν τι είναι το ζάντερ, πόσο μάλλων οι δικοί μας...!
Την επόμενη μέρα ακριβός ξανα πάω, στείννω στην λάσπη τα τέσσερα τιλεσκοπικά, αμαρκέ, αγιομένα, πανάρχαια μου καλάμια όλα με ζωντανό και 10 λεπτά μετά βγάζω ένα τρακοσάρι. Κατά τις 10:00 ο ήλιος έκρουζε και δεν άντεχα άλλο οπόταν ξεκινώ να τα μαζεύω... είχα μαζέψει τα 3 και γυρίζω να πάω προς το τέταρτο και... δεν το βλέπω = ΠΑΝΙΚΟΣ = τρέχω στο σημείο και το βρίσκω μέσα στην λάσπη να κινήτε σιγά-σιγά προς το νερό... αρπάζω το και ξεκινώ τράβηγμα... τρίκιλο
δύο Πόντιοι που ήταν στα δεξιά μου για κυπρίνους έρχονται κοντά και κάνουν την ίδια ερώτηση... μα έχει έτσι μεγάλες πέστροφες??
Αργότερα στην πορεία είδα ότι με την πραγκαρόλλα έχαννα πάρα πολλές τσιμπιές οπόταν επέρασα σε μεγάλο αγκίστρι με το οποίο όμως εξαπολούσαν πιο εύκολα το δόλωμα οπόταν επέρασα σε μισήνες(δεν είχα ποττέ κόψημο που δόντια) και πιο μικρό αγκίστρι και πιο ψηλό τσαππαρί!
Για να καταλάβεις πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε το πιο ψηλό τσαπαρί... είμαστουν μια μέρα εγώ ο αδερφός μου και ο σειράς, είχαμε 6 καλάμια μέσα, επιάσαμε 8 ζάντερ μέσα σε 2μισι ώρες από το μισό κιλό ως τα 3 κιλά, τα 5 από αυτά τα ψάρια επιαστήκαν στο ίδιο καλάμι διότι ήταν πιο ψηλά το δόλωμα με το παράμαλλο τύπου τσαπαρί(πάτερ νόστερ) στο ενάμισι μέτρο από το βαρίδι! Ενώ έρηξα και τα άλλα στο ίδιο σημείο, μόνο αυτό με το ψηλό παράμαλλο έπιανε ΣΥΝΕΧΕΙΑ τσιμπιές!
Όσον αφορά τους ιδοπιοιτές, εγώ τες "μαϊμούνες" δεν τες αλλάζω με τπτ
Σηρόμενο βαρίδι με το δόλωμα στον πυθμένα το έχω δοκιμασμένο και πιάνει ψάρια(όταν έχει, όπως ήταν παλιά) αλλά με τσαππαρί πιάνεις περισσότερες τσιμπιές!
Τα όσα γράφω για τα ζάντερ τα έχω δοκιμασμένα στον Κούρη και μόνο! Στα Λεύκαρα, Ευρέτου και στον Διπόταμο ισχύουν άλλα δεδομένα!!!
και εν να παω με το ποδηλατο?(κατακριβια δοσμου μοτορα και παω και καλοπαναγιωτη με 3 καλαμια 1 σπινινκ 2 αντενα 3 μπολονες)
