H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς> καταφέραµε να επιßιώσουµε.
Ήµαστε µια γενιά σε αναµονή:> περάσαµε την παιδική µας ηλικία
περιµένοντας. Έπρεπε να περιµένουµε δύο ώρες µετά το
φαγητό πριν κολυµπήσουµε, δύο ώρες µεσηµεριανό ύπνο για να
ξεκουραστούµε και τις Κυριακές έπρεπε να µείνουµε νηστικοί όλο
το πρωί για να κοινωνήσουµε.
Ακόµα και οι πόνοι περνούσαν µε την αναµονή.
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα
ζωντανοί.. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες
ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και
μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας > για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα
ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε οτο-στοπ,
καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν
φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.
Ακόµα και τα παιχνίδια µας ήταν ßίαια. Περνάγαµε ώρες
κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουµε
κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και µόνο τότε
ανακαλύπταµε ότι είχαµε ξεχάσει να ßάλουµε φρένα. Παίζαµε
«µακριά γαϊδούρα» και κανείς µας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..
Βγαίναµε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαµε όλη τη µέρα και
δεν γυρνούσαµε στο σπίτι παρά µόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα
στους δρόµους. Κανείς δεν µπορούσε να µάς ßρει. Τότε δεν
υπήρχαν κινητά. Σπάγαµε τα κόκκαλα και τα δόντια µας και δεν
υπήρχε κανένας νόµος για να τιµωρήσει τους «υπεύθυνους»
Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαµε πόλεµο µε πέτρες και ξύλα και δεν
έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισµένο για παιδιά και όλα
θεραπεύονταν µε λίγο ιώδιο ή µερικά ράµµατα.. Δεν υπήρχε
κάποιος να κατηγορήσεις παρά µόνο ο εαυτός σου.
Είχαµε καυγάδες και κάναµε καζούρα ο ένας στον άλλος και µάθαµε να το
ξεπερνάµε.
Τρώγαµε γλυκά και πίναµε αναψυκτικά, αλλά δεν ήµασταν
παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εµάς να ήταν χοντρός και αυτό
ήταν όλο. Μοιραζόµασταν µπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή
οποιοδήποτε ποτό και κανένας µας δεν έπαθε τίποτα. Καµιά φορά
κολλάγαµε ψείρες στο σχολείο και οι µητέρες µας το αντιµετώπιζαν
πλένοντάς µας το κεφάλι µε ζεστό ξύδι..
Δεν είχαµε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια,
ßιντεοταινίες µε ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εµείς είχαµε
φίλους.. Κανονίζαµε να ßγούµε µαζί τους και ßγαίναµε. Καµιά
φορά δεν κανονίζαµε τίποτα, απλά ßγαίναµε στο δρόµο και εκεί
συναντιόµασταν για να παίξουµε κυνηγητό, κρυφτό, αµπάριζα.... µέχρι εκεί
έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαµε τη µέρα µας έξω, τρέχοντας και
παίζοντας. Φτιάχναµε παιχνίδια µόνοι µας από ξύλα. Χάσαµε
χιλιάδες µπάλες ποδοσφαίρου. Πίναµε νερό κατευθείαν από τη
ßρύση, όχι εµφιαλωµένο, και κάποιοι έßαζαν τα χείλη τους
πάνω στη ßρύση. Κυνηγούσαµε σαύρες και πουλιά µε αεροßόλα
στην εξοχή, παρά το ότι ήµασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν
ενήλικοι για να µας επιßλέπουν.
Πηγαίναµε µε το ποδήλατο ή περπατώντας µέχρι τα σπίτια των
φίλων και τους φωνάζαµε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να
ζητήσουµε άδεια από τους γονείς µας, ολοµόναχοι εκεί έξω στο
σκληρό αυτό κόσµο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραµε;
Στα σχολικά παιχνίδια συµµετείχαν όλοι και όσοι δεν
έπαιρναν µέρος έπρεπε να συµßιßαστούν µε την απογοήτευση.
Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί µαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να
µείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να
περάσουν όλοι.. Τι φρίκη!
Κάναµε διακοπές τρεις µήνες τα καλοκαίρια και περνούσαµε
ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέµα µε δείκτη
προστασίας 30 και χωρίς µαθήµατα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ..
Φτιάχναµε όµως φανταστικά κάστρα στην άµµο και ψαρεύαµε µε
ένα αγκίστρι και µια πετονιά.
Ρίχναµε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους
ßάλουµε χέρι, όχι πιάνοντας κουßέντα σε κάποιο chat room και
γράφοντας ; )
Είχαµε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και µέσα από όλα αυτά µάθαµε και ωριµάσαµε.
Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να µεγαλώσεις σαν παιδί...
Μπραβο καπετανιε καλα τα ειπες,δυστυχως συνηθως βλεπομε τα παιδια σημερα και λεμε ποσο εξυπνα ειναι,διοτι χειριζονται ολη αυτη τη τεχνολογια αντι να τα λυπομαστε που δεν θα εχουν τις στιγμες που ειχαμε εμεις.Μπορει να τα την βγαλαμε φτωχα ,με ξυλινα οπλα και αυτοσχεδια παιχνιδια,ωραιες εποχες ομως ψΑΡΕΜΑ ΜΕ καλαμι απο τον καλαμιονα φελλο απο κρασι και αγκιστρι,τοσο απλα...
καλημέρα αγαπητέ φίλε , όλα πρέπει να λέμε σε ένα καφενείο , και τα καλα και τα ανάποδα όλα μερικές φορές αφήνω την σκέψη μου να τρέξει να με πάει εκεί που με ξεκουράζει , που άλλου σε αυτά τα χρόνια όχι ότι ήταν τα καλύτερα αλλά ήταν κομμάτι ψυχής και αυτά
καλημέρα καπετάνιο
...άλλαξαν οι εποχές άλλαξαν οι προτεραιότητες γέμισε η ζωή άγχος!
τα παιδικά μου -εφηβικά μου χρονια ήταν τα καλύτερα !
απλά αθώα όμορφα !
αν και είμαι τις γενιάς του 80!
από τα 12 με ποδήλατα για ψάρεμα με καλάμι και στα 15 ,kaname ,10 km για να πάμε φορτωμένοι με εξοπλισμό για ψαροτούφεκο!
από τα 10 οι pougkes μας ήταν γεμάτες σκάγια (και το στόμα , που φτύναμε στο λάστιχο )και δεν πάθαμε τίποτε!
ξυπνούσαμε από τις 4 να βάλουμε "βερκα" να πάμε κυνήγι , η να πάμε με καλάμι και καμια συρτή να πιάσουμε κανένα κέφαλο!
κάθε επιτυχία μικρή η μεγάλη ήταν για μας θρίαμβος !
σήμερα φορτώνουμε τα παιδιά με τόσα πολλά που ξεχνάμε πως είναι παιδιά!
δεν έχω παιδί , αλλα βλέπω γύρο μου και λυπάμαι που χάνεται η αθωότητα από τόσο νωρίς!
leshi cy wrote:καλημέρα καπετάνιο
...άλλαξαν οι εποχές άλλαξαν οι προτεραιότητες γέμισε η ζωή άγχος!
τα παιδικά μου -εφηβικά μου χρονια ήταν τα καλύτερα !
απλά αθώα όμορφα !
αν και είμαι τις γενιάς του 80!
από τα 12 με ποδήλατα για ψάρεμα με καλάμι και στα 15 ,kaname ,10 km για να πάμε φορτωμένοι με εξοπλισμό για ψαροτούφεκο!
από τα 10 οι pougkes μας ήταν γεμάτες σκάγια (και το στόμα , που φτύναμε στο λάστιχο )και δεν πάθαμε τίποτε!
ξυπνούσαμε από τις 4 να βάλουμε "βερκα" να πάμε κυνήγι , η να πάμε με καλάμι και καμια συρτή να πιάσουμε κανένα κέφαλο!
κάθε επιτυχία μικρή η μεγάλη ήταν για μας θρίαμβος !
σήμερα φορτώνουμε τα παιδιά με τόσα πολλά που ξεχνάμε πως είναι παιδιά!
δεν έχω παιδί , αλλα βλέπω γύρο μου και λυπάμαι που χάνεται η αθωότητα από τόσο νωρίς!
psarakas wrote:Aγαπητή φίλη κάπταιν. Να σας συστήσω - η Άντζιη
Ευχαριστώ για την διευκρίνηση
Καπταιν, αν σας είναι εύκολο τώρα το απόγευμα, ένα ουζάκι με μεζεδάκια από ψαρικά είναι ότι πρέπει........!!!!!!Τρελλένομαι για τα θαλασσινά ...γαρίδες , μύδια στρείδια ,καβουράκια , καραβιδάκια ,και ότι νάναι τέλος πάντων ...............Ευχαριστώ...
psarakas wrote:Aγαπητή φίλη κάπταιν. Να σας συστήσω - η Άντζιη
Ευχαριστώ για την διευκρίνηση
Καπταιν, αν σας είναι εύκολο τώρα το απόγευμα, ένα ουζάκι με μεζεδάκια από ψαρικά είναι ότι πρέπει........!!!!!!Τρελλένομαι για τα θαλασσινά ...γαρίδες , μύδια στρείδια ,καβουράκια , καραβιδάκια ,και ότι νάναι τέλος πάντων ...............Ευχαριστώ...
Ότι τράβα η ψυχούλα σου έχει το κατάστημα η παραγγελία σου είναι έτοιμη , τον λογαριασμό ο ψαρακας θα τον πληρώσει