Σε ένα κομμάτι διαφανούς ενισχυμένης πετονιάς, μήκους εξήντα περίπου πόντων, Nο 30 έως 40 χιλιοστά, δένουμε σε απόσταση ενός έως ενάμισι εκατοστού, δεκαπέντε έως δεκαοκτώ αγκίστρια Nο 6 έως 8, παπαγαλέ ανοξείδωτα με πάρα πολύ ευαίσθητο αρπάδι. Aνάμεσα στην αρματωσιά και τη μάνα, δένουμε στριφτάρι.
Πρέπει να δώσουμε μεγάλη σημασία στην ποιότητα της πετονιάς, διότι φανταστείτε το ψάρι που θα μασήσει και θα ξαναμασήσει το δόλωμα, πόσο θα την επιβαρύνει.Kαλά δεμένα πρέπει να είναι και τα αγκίστρια, ενώ η αρματωσιά μας προσεγμένη, ώστε να μην έχουμε κοψίματα.
Tο πρώτο αγκίστρι που θα δέσουμε πρέπει να είναι διαφορετικού χρώματος, διότι φέρνοντας πίσω την πετονιά και προσπαθώντας να ξεμπλέξουμε το πολυάγκιστρο είναι πιθανό να εκνευριστούμε. Aν όμως υπάρχει ένα αγκίστρι στην αρχή ή στο τέλος διαφορετικού χρώματος τα πράγματα απλοποιούνται, διότι ξέρουμε από πού αρχίζει ή τελειώνει το πολυάγκιστρο, ώστε να ξεκινήσουμε από εκεί το ξεμπέρδεμα.(Για αρχη συνιστω σου να αγορασεις ενα ετοιμο να το δεις πως είναι και μετα καμνεις οσα θέλεις

