Βρισκόμαστε για ψαροδιακοπές με το Μάρκο και έχουμε απογοητευτεί. Τα ψάρια τα οποία ψάχνουμε, κόκκινα και μαυρα, τα πρώτα μεν είναι εξαφανισμένα, τα δευτερα δε με το που σε βλέπουν πέρνουν φωτιά τα παντζάκια τους!!
-Καλά ρε φίλε κάναμε τόσο δρόμο για να βρούμε τέτοια κατάσταση;;
-τι να πω καλύτερα να μέναμε στα γκρέμνια της Χαλκιδικής!
Πολλές οι βουτιές και βαθούτσικες αρκετές οι στείρες αλλά με το που σε βλέπουν αλλάζουν πορεία για τα πενήντα!!
Οι ώρες περναν και οι προσπαθειες ακαρπες, η απελπισία χρωματίζει τα λιοκαμένα προσωπάκια μας και η κούραση μας καταβάλλει….
-Παμε να φύγουμε ρε;;φτανει τόσο αφού δεν μας θελει….
Η ώρα είχε παει 20:15 και στο δρόμο για την παραλία σταματήσαμε για 5-6 βουτιές ακόμη μπάς και….
Το σκηνικό ίδιο, το πλάνο της βουτίας ίδιο μόνο που τώρα μια μεγάλη από το κοπάδι αποφάσισε να γυρίσει και να γλυκοκοιτάξει για μια τελευταία φορά τον παρείσακτο τυχοδιώκτη!
Η βέργα φευγει την πλήττει καιρια και η πρώτη πράξη κλεινει με τον καλυτερο τρόπο!
ΠΡΑΞΗ 2η
Ειμαστε με το φιλαρακι τον Κώστα σε κομερσιαλ μέρος για βουτιές στα κατακόρυφα του βράχου με στόχο τις στειρούλες που όλο το καλοκαίρι μας κοροιδεύουν και δεν έχουμε πάρει ούτε μια!
Βουτιά στη βουτιά εντοπίζεται το ψάρι βαθούτσικα χτυπιέται στο προθαλάμι και τα ρουφάει όλα μέσα αφου η δυνάμη της τεράστια! Ατυχία ή μάλλον μ….α στη συνέχεια αφου στην ανάδυση και δέκα μέτρα πριν την επιφάνεια ο ψαροκυνηγός μένει με το τουφέκι στο χέρι! είχε χρόνια να αλλάξει το σχοινί του μουλινέ βλεπετε και κόπηκε καπου στο κοντράρισμα!!
Η ψυχολογία στα άπατα….. –
-όχι ρε γ…το κ΄ρμα να πάει τέτοιο ψάρι χαμένο!!
-έλα φιλαράκι μην αγχώνεσαι στήρα είναι δεν μπορεί να βραχώσει για τα καλά!
Με ότι απέμεινε από θάρρος γίνεται η βουτιά στα όρια του επειχηρισιακού μας βαθους, τράβηγμα και το ψάρι έρχεται, αργά, δύσκολα, αλλά έρχεται…. Και τότε τσανγκ και κόβεται η μπετονιά από την ακρη της βέργας…..
Θελετε να ακούσετε τη συνεχεια τώρα;;; καλύτερα να την φανταστειτε γιατί μόνο που το σκέφτομαι τρελλαίνομαι! Βρισίδια στην επιφάνεια την τύχη μου την τυχη σου -εσυ φταις που δεν κοιτας ποτε τον εξοπλισμό, - όχι εσύ φταις που είσαι γκαντέμης κτλ.
Ο πιο αγχωτικός τελικα λέει: λοιπόν πάω για μια τελευταία βουτια μαγκώνω τη βέργα τραβάω τη βέργα με ότι απέμεινε από δύναμη και ψυχολογία και….και τι λεει ο πιο ψυχραιμος. Αντε και βγήκε το ψάρι θα το φέρεις παραμάσχαλα και ολοζώντανο από κεικάτω;;θα μας τρελλάνεις;; Λοιπόν ακου πως θα γίνει, παω να φερω το βαρκάκι ξεκουραζόμαστε κατεβαίνεις με το 82αρι δευτερώνεις και σιγα σιγα θα βγει το ψάρι!!
Έτσι κέγινε δεύτερη βολή στο κεφάλι, όσο φαινόταν βέβαια αυτό αφού κατάφερε να γυρίσει το ψαρί προς τα μέσα και ανάδυση με το μουλινέ!! δέσιμο στο μπαλονάκι και μερικές βουτιές ακόμη έφεραν το ψάρι στην αγκαλιά μας!!!
Εκεί που δεν το περιμένεις καμια φορά τι μπορείς να πάθεις ε;; είχαμε βράχωμα από ένα ψάρι που κτυπήθηκε έξω από την τρύπα και η κακή συντήρηση του εξοπλισμού οδήγησε σένα από τα πιο δύσκολα ξεβραχώματα! Τέλος καλό ευτυχώς!!
Πράξη 3η και φαρμακερή
Τίποτα ιδιαίτερο, σένα καρτέρι για συναγρίδες που ήταν όμως πολύ νευρικές αυτή η τσαχπίνα εντοπίστηκε να χαζεύει στο από κάτω σκαλοπάτι.
Την έφαγε από πίσω στο φευγιό της και ήρθε εύκολα στην επιφάνεια!!
Φαρμακερή ήταν λοιπόν η πράξη 3η αφού δύο μέρες μετά έπρεπε να αφήσω την ομορφιά αυτών των βυθών και τα ψάρια που τώρα άρχισαν να ηρεμούν από τους θιασώτες κανίβαλους του καλοκαιριού και να γυρίσω στη βαβούρα της πόλης και τα ζόρια της δουλειάς!!
Καλές αναδύσεις και καλό φθινόπωρο παίδες και κορασίδες!!
. Ας ένει, εν ωραίο θέαμα. 
