Ξεκινούμε για Ακρωτήρι. Η θάλασσα ήταν καφέ με λόγκα.
Πάμε Λιμάνι Λεμεσού. Δεν μπορούμε να μπούμε. Πάμε Γκάβερνορς. Καμία τύχη.
Πάμε Ξυλοφάγου. Τα ίδια. Καταλήγουμε Κάβο Γκρέκο.
Η ανατολική πλευρά είναι πιο ήσυχη και μας επιστρέπει να μπούμε μόλις
το κύμμα που σπάει στα βράχια τραβιέται με δύναμη προς τα μέσα. Το ρεύμα μας απαγορεύει να επιστρέψουμε.
Βγαίνουμε από το εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων και περπατούμε υπό βροχή προς το
αυτοκίνητο για κανένα μισάωρο.
Οι σάκκοι μας στα βράχια ήταν πειραγμένοι και το πορτοφόλι του φίλου απουσίαζε.

Τα κλειδιά του αυτοκινήτου βρέθηκαν απο τον τροχό πάνω στην πόρτα του αυτοκινήτου.
Το δικό μου πορτοφόλι στο αυτοκίνητο δεν έλειπε..ίσως επειδή δεν είχαν αρκετό χρόνο για να ψάξουν.

Πήραμε ένα σάντουιτς από Παραλίμνι αφού ακυρώθηκαν οι κάρτες και επιστρέψαμε Λευκωσία.
Είναι εκνευριστικό και προκαλεί ταλαιπωρία.
Τι μπορούμε όμως να κάνουμε???????