Το ξύπνημα πρωινό 6πμ φόρτωμα στην αθάνατη διπλοκαμπινιά, στάση στο περίπτερο για το καθιερομένο παστελλάκι (κόγιο rules) και βουρ για λατσί. Στόχος η βουτιά οι εικόνες και άμα περάσει τπτ αξιόλογο πάλε καλά. Η άφιξη στον τόπο 7:30 (easy rider

) . Το θέαμα αποκρουστικό. Στοίβες σκουπίδια από πάνω. Κάτω στην παραλία σκηνές με ότι λογής σκουπίδι γυρώ τους. Η πίεση μου στα ύψη αλλά η όψη της θαλασσας ήρεμη. Τουλάχιστον θα έπερνα μαζί μου 3 ώρες εικόνων προσπαθώντας να ξεχάσω το αποκρουστικό θέαμα έξω. Η είσοδος στο νερό με βρίσκει χαμογελαστό με το θέαμα που συναντώ πάντα στις τελευταίες μου βουτιές. Γόνος! Γόνος πάρα πολύς με κουρκούνες, σορκούς και άλλα είδη που σου δίνουν λίγη ελπίδα για τις έρημες θάλασσες μας.
Ο εύκολος: Πρώτο όπλισμα (με λίγο παραπάνω ζόρι αφού έχω κοντύνει ακόμα λίγο τα λάστιχα) και νάσου ο κύριος σορκός μπροστά μου. Προσπάθησε να το παίξει αδιάφορος αλλά η βολή καλή και πάνω στη σημαδούρα. Οι κλίκα του χαμένη και όποτε με ξαναβλέπει εφαρμογή του σχεδίου λαγός
Το ζόμπυ: Η βόλτα συνεχίζεται και το θέαμα που βλεπω αποκρουστικό. Σαργουδάκι <100γρ να λείπει η μισή του σάρκα από την αριστερή του πλευρά και να προσπαθεί να κολυμπήσει. Μάλλον χτύπημα από τρίαινα μου φάνηκε. Το άρπαξα με το χέρι και ευθανασία. Τα μακάβριο θέαμα δεν θα τέλιωνε εδώ όμως.
Το πτώμα: Βλέπω στη σκιά ενός βράχου κατι σχετικά μεγάλο. Χρώμα καφετί με άσπρα σημάδια. Προσέγγυση με συρτό και βλέπω ένα κάποτε βασιλιά του βυθού να έχει το χείριστο τέλος. 15-20 Σκολοπέντρες να τρώνε το κατά τα άλλα άθικτο σώμα του. Τρύπα από ψτ δεν είδα ούτε κάποιο άλλο εμφανές σημάδι.
Η επιστροφή με βρίσκει να κάνω τα συνηθισμένα μου άκαρπα ρηχά καρτεράκια

και συρτό για προσέγγιση ενός κιλίσιου ροφού (για προπόνηση ολάν

) ο οποίος με εξέπληξε ευχάριστα αφού ήταν αρκετά συνηδητοποιημένος και έφυγε γρήγορα για τα ενδότερα...
Έξοδος κατάκοπος αλλά ξεκούραστος

, λίγα γαλλικά από μέσα μου για τους "φυσιολάτρες κατασκηνωτές" και προς ολοταχώς για τη καθιερωμένη σούβλα στο χωριό.