MariosK wrote:caveman wrote:στο μέλλον θα προκίψουν καταστάσεις ευνοϊκές για το ψάρεμα(μόνον αν οργανοθεί σωστά ο σύνδεσμος) διότι το πιο πιθανό θα ακολουθήσουν τον δρόμο της ιδιοτικοποίησης.......
Πότε εν η ετήσια συνέλευση του συνδέσμου?
Κάπου γύρω στις 20 τοτ Γεννάρη. Θα είστε όλοι ενήμεροι.
Μια και ήρθε η κουβέντα γύρω από τον Σύνδεσμο, αν και είμαι ένα απλό μέλος και όχι στο ΔΣ, πρέπει να τονίσω κάποια πράγματα.
Ο Σύνδεσμος δεν έχει την "μαγική" λύση για άμεση ανάκαμψη του ψαρέματος στα γλυκά νερά. Η τελευταία διετία μας επιφύλαξε αβάστακτες δυσάρεστες εκπλήξεις, για τις οποίες δεν φταίει ούτε η φύση, ούτε φυσικά οι ερασιτέχνες ψαράδες. Κάποιοι πραγματικά ΑΧΡΗΣΤΟΙ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ φρόντισαν να μας στερήσουν το πιό πολύτιμο αγαθό, το νερό, για εξυπηρέτηση οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Αυτά είναι γνωστά, τα είπαμε χιλιάδες φορές.
Δυστυχώς αυτά έγιναν ενόσω υπήρχαν σοβαρά και τεράστια προβλήματα στην σωστή λειτουργία του Συνδέσμου. Από τον Γεννάρη του 2008, μια ομάδα ανθρώπων σε ένα "κουτσουρεμένο" ΔΣ προσπάθησαν, με ότι χρόνο και γνώσεις είχαν, και κράτησαν "ζωντανό" τον Σύνδεσμο, ο οποίος στα τέλη του 2007 είδε το τέλος του κατάφατσα. Έδωσαν αρκετές μάχες, πολλές από τις οποίες χάθηκαν. Με την στήριξη και κάποιων ατόμων όμως εκτός ΔΣ κατάφεραν και κράτησαν το μοναδικό ΕΠΙΣΗΜΟ οργανωμένο σύνολο ερασιτεχνών ψαράδων των εσωτερικών υδάτων ΖΩΝΤΑΝΟ. Μπορεί στην διάρκεια του 2008 να είδαμε πολλά πράγματα να πηγαίνουν στραβά (με κορυφαία την περίπτωση Γερμασόγειας). Όμως, ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Ερασιτεχνών Ψαράδων Εσωτερικών Υδάτων παρέμεινε ζωντανός μέσα από τις φουρτούνες και αυτό μετρά πάρα πολύ. Ναι, είναι γεγονός ότι τα απλά μέλη τους τελευταίους μήνες δεν είχαν την ενημέρωση που έπρεπε. Βέβαια, η παράλειψη αυτή δεν ήταν "σχεδιασμένη" - χωρίς αυτό φυσικά να δικαιολογεί το ΔΣ. Όμως, με δεδομένα τα υπόλοιπα προβλήματα της χρονιάς, ας μην κρατήσουμε κακία γι' αυτό.
Τώρα: Τί γίνεται στο μέλλον? Είναι γεγονός ότι τα πράγματα είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ. Η ανάκαμψη θα επανέλθει, όμως (τουλάχιστον για τα περισσότερα φράγματα) η διαδικασία θα πάρει αρκετά χρόνια. Ο Σύνδεσμος θα πρέπει να επιβαρυνθεί μεγάλο (βασικά κατά πολύ το μεγαλύτερο) μέρος της προσπάθειας αυτής. Για διάφορους λόγους το Τμήμα Αλιείας δεν θα είναι ικανό από μόνο του να ξαναφέρει την κατάσταση εκεί που πρέπει. Ο CFAA θα πρέπει να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην προσπάθεια αναβίωσης του σπορ μας. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είναι διαθετειμένοι να επωμιστούν αυτή την ευθύνη, αλλά για να το κάνουν θα χρειαστούν την αληθινή στήριξη ΟΛΩΝ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ των μελών. Στην επερχόμενη ΓΣ θα γίνει εκτεταμένη συζήτηση επί του θέματος. Αν και θα επανέλθω όπως πλησιάζουν οι μέρες, θα ήθελα να παρακαλέσω όσους
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ενδιαφέρονται για το ψάρεμα στα γλυκά νερά να θέσουν σαν προτεραιότητα την παρουσία τους στην ΓΣ. Οι ιδέες και οι λύσεις υπάρχουν. Απλά επαναλαμβάνω θα χρειαστούν ΧΡΟΝΙΑ για να φανεί αποτέλεσμα. Από μια σκοπιά, υπάρχει και κάτι θετικό στην όλη κατάσταση: Δίδεται μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για μια σωστή αναδόμηση κάποιων φραγμάτων όσον αφορά είδη και εμπλουτισμούς (παρεπιπτόντως, για κάποια από τα είδη που είναι πολύ δημοφιλή υπάρχουν κάποιες ποσότητες για επανεμπλουτισμό, και εδώ είναι ένας τομέας όπου ο Σύνδεσμος μπορεί να συνεισφέρει θετικά - φτάνει τα μέλη όταν τους ζητηθεί βοήθεια να μην μείνουν στα λόγια!)...
Το φετεινό καλοκαίρι κατέρριψε πολλούς από τους μύθους που προσπάθησαν κάποιοι "αρμόδιοι" αναρμόδιοι να μας πουλήσουν: Η Γερμασόγεια δεν "ξεράθηκε σε 10 μέρες" όπως είχε πεί στις 5 Ιουνίου ο υπεύθυνος Λεμεσού του ΤΚΥ. Έξι (6) μήνες μετά, υπάρχει ακόμη νερό, το φυτοπλανγκτον, ζωοπλανγτόν (και αντίθετα από ότι πιστεύει ο φίλος μου ο Largemouth
) και κάποια ψάρια επιβίωσαν. Με διαβεβαίωσαν προφορικά από το ΤΚΥ ότι ο Διπόταμος δεν θα άντεχε πέραν του Ιουλίου πριν ξεράνει. Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε, κατέβηκε 50 εκατοστά τους τελευταίους 7 μήνες (!) και ακόμη έχει την "διχαλωτή" ουρά (το 1999 την είχε χάσει). Και να μην βρέξει, βγάζει άνετα και την επόμενη χρονιά. Το ίδιο η Καλαβασός, το ίδιο τα Λεύκαρα. Σίγουρα, το υπέροχο ψάρεμα του λαβρακιού στον Διπόταμο δεν υπάρχει, όμως το φράγμα ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΖΩΝΤΑΝΟ! Και έχει ακόμη την δύναμη να αναβιώσει όπως και μετά το 1999 (ναι, ακόμη και με την παρουσία των Ποντίων και λοιπών παρανόμων - και γι' αυτό δρομολογήθηκαν λύσεις τώρα που "έκαναν την δουλειά που έπρεπε"). Ο υπέροχος Κούρρης ακόμη κρατιέται. Το ίδιο και πολλά άλλα φράγματα.
Φίλοι μου, μπορεί να δεχθήκαμε ένα τέρμα, ο αγώνας όμως έχει ακόμη πάρα πολύ χρόνο μέχρι να τελειώσει. Μπορούμε άνετα να γυρίσουμε το παιγνίδι. Ναι, γνωρίζω πως κάποιοι θα μου πούν ότι συνεχίζω ακόμη να ονειρεύομαι. Είμαι 39 χρονών, και έχω την ευχέρεια να ξέρω τι είναι εφικτό και τι ανέφικτο. Είναι ανέφικτο να μιλώ για υπέροχο ψάρεμα λαβρακιού στην Γερμασόγεια ή τον Διπόταμο τον Μάϊο. Μπορώ όμως να ζήσω με αυτή μαχαιριά στην καρδιά μου γιατί ξέρω ότι είναι απόλυτα εφικτό σε 7 ή 10 χρόνια να έχω πολύ καλύτερο ψάρεμα από ότι είχα ως τώρα. Ξέρω ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει αυτόματα και από μόνο του. Θέλει αγώνα, θέλει πάλη.
Και θέλω να το παλαίψω. Και θέλω να πιστεύω ότι το ίδιο θέλουν όλοι οι αληθινοί λάτριες του ψαρέματος στα φράγματα.
Λοιπόν, το κάλεσμα ισχύει.... Όσοι (αληθινοί) πιστοί...