angiec wrote:Ακούω Ρολάντο,Ρολάντο............και Ρολάντο δεν βλέπω..
Ημουν λίγο busy, να κάμνω στρατηγικές κινήσεις επί χάρτου για τα επόμενα βραβεία που θα κερδίσω με τα μαγικά εμποτισμένα μου μονοδόλια! Τούτη τη περίοδο είμαι όντως λίγο "χασιμιός" μεν φοβάστε εννά επανέλθω (εν απειλή ΜάριοςΚ )
There is fishing, and there is BASS FISHING!
ALWAYS PRACTICE CATCH AND RELEASE!!!
angiec wrote:Ακούω Ρολάντο,Ρολάντο............και Ρολάντο δεν βλέπω..
Ημουν λίγο busy, να κάμνω στρατηγικές κινήσεις επί χάρτου για τα επόμενα βραβεία που θα κερδίσω με τα μαγικά εμποτισμένα μου μονοδόλια! Τούτη τη περίοδο είμαι όντως λίγο "χασιμιός" μεν φοβάστε εννά επανέλθω (εν απειλή ΜάριοςΚ )
Ρολάνδε Ρολάνδε, πίενε και κανένα γυρώ ψάρεμα στον τόπο σου που ετρέξαν τα ποτάμια.....
Αγαπητοι Συμπασχοντες,
Ειμαι καινουργιος στο φορουμ και θελω να μοιραστω μια ιστορια μαζι σας η οποια χαρακτηριζει όλους μας. Το 1985 ο πατερας μου δουλευε στη Σομαλια (Αν. Αφρικη) με Αμερικανικη Εταιρ. Η χωρα ήταν παραδεισος για όλων τωω ειδων ψαρεματος και κυνηγι. Ενασ γνωστος μας Αμερικανος μας προσκαλεσε να παμε σε ενα γειτονικο ποταμο για μεγαλα γατοψαρα και περκες. Βρεθηκαμε μετα απο λιγες μερες σε ένα typical αφρικανικο θόλο κάφε ποταμο που είχε οχθέσ άπο 2-5 μετρά και περιβαλοταν απο πυκνη βλαστηση. Ο πατερας μου και αμερικανος εστισαν τα καλαμια τους σε ενα κομματι. Για τα rigs και δολοματα που εβαλαν θα σας πω αλλλη φορα. Εγω αποφασησα οπως κάθε ανεξαρτητοσ 15χρονος να παω καπου μονοσ μου ισως βγαλω το δεκακιλο και τουσ αποδειξω τι παιχταρας ειμαι. Τσιμπιματα πολλα αλλα απο "μικρα" 1-2 κ. Κρατουσαμε μόνο το flatheads (επιστρεφαμε τα channel). Καποια στιγμη επιασα ενα μικρο και οπως προσπαθουσα να το απαγκιστρωσω προχωρουσα ασυναισθητα παραλληλα του ποταμου για να ριξω ξανα λιγο πιο κατω.
Ξαφνικα ακουσα ενα απαλο ανατρηχιαστικο σφυριγμα μπροστα μου και σηκωνω το κεφαλι μου και βλεπω ενα κροκοδειλο περιπου 2.5 μετρα πάνω στην οχθη με το στομα ανοιχτο και το κεφαλι σηκωμενο.
Φυσικα εκλασα μαλλι που το φοβο μου και αρχισα να τρεχω προσ την την αντιθετη μερια. Πανω στη συγχηση μου εφυγε το ψαρι και οπως πηγαινορχοταν πανω στην μισινα ανοιγει το ραχιαιο το πτερυγιο το οπιο καρφωνεται μεσα στη ζαμπα μου. Αρχισα το κλαμα οσπου με επιασε ο παπας μου. Λογω του αμοκ που επαθα μου εδωσε και 2-3 πατσακια για να συνερθω.
Μου εβγαλε το πσαρι με την πεσσα και φυγαμε να παμε στην κλινικη. Η μαυρογεριμη η πληγη εκρουζε με για 5 μερες.
Το γελειο ειναι οτι παρολο που παρολιγο να με δαγκωσει ενας κροκοδειλος, παρολο που σφηνωθηκε ενα γατοψαρο μεσα στη ζαμπα μου και παρολο που εφαγα και πατσους το προβλημα μου ηταν οτι φυγαμε γρηγορα που το ψαρεμα και απαιτουσα να με παρουν την επομενη.
Εκει αρχισα να καταλαμβαινω οτι το ψαρεμα ειχε περασει απο χομπυ σε εμμονη..........
Τεγγης wrote:Αγαπητοι Συμπασχοντες,
Ειμαι καινουργιος στο φορουμ και θελω να μοιραστω μια ιστορια μαζι σας η οποια χαρακτηριζει όλους μας. Το 1985 ο πατερας μου δουλευε στη Σομαλια (Αν. Αφρικη) με Αμερικανικη Εταιρ. Η χωρα ήταν παραδεισος για όλων τωω ειδων ψαρεματος και κυνηγι. Ενασ γνωστος μας Αμερικανος μας προσκαλεσε να παμε σε ενα γειτονικο ποταμο για μεγαλα γατοψαρα και περκες. Βρεθηκαμε μετα απο λιγες μερες σε ένα typical αφρικανικο θόλο κάφε ποταμο που είχε οχθέσ άπο 2-5 μετρά και περιβαλοταν απο πυκνη βλαστηση. Ο πατερας μου και αμερικανος εστισαν τα καλαμια τους σε ενα κομματι. Για τα rigs και δολοματα που εβαλαν θα σας πω αλλλη φορα. Εγω αποφασησα οπως κάθε ανεξαρτητοσ 15χρονος να παω καπου μονοσ μου ισως βγαλω το δεκακιλο και τουσ αποδειξω τι παιχταρας ειμαι. Τσιμπιματα πολλα αλλα απο "μικρα" 1-2 κ. Κρατουσαμε μόνο το flatheads (επιστρεφαμε τα channel). Καποια στιγμη επιασα ενα μικρο και οπως προσπαθουσα να το απαγκιστρωσω προχωρουσα ασυναισθητα παραλληλα του ποταμου για να ριξω ξανα λιγο πιο κατω.
Ξαφνικα ακουσα ενα απαλο ανατρηχιαστικο σφυριγμα μπροστα μου και σηκωνω το κεφαλι μου και βλεπω ενα κροκοδειλο περιπου 2.5 μετρα πάνω στην οχθη με το στομα ανοιχτο και το κεφαλι σηκωμενο.
Φυσικα εκλασα μαλλι που το φοβο μου και αρχισα να τρεχω προσ την την αντιθετη μερια. Πανω στη συγχηση μου εφυγε το ψαρι και οπως πηγαινορχοταν πανω στην μισινα ανοιγει το ραχιαιο το πτερυγιο το οπιο καρφωνεται μεσα στη ζαμπα μου. Αρχισα το κλαμα οσπου με επιασε ο παπας μου. Λογω του αμοκ που επαθα μου εδωσε και 2-3 πατσακια για να συνερθω.
Μου εβγαλε το πσαρι με την πεσσα και φυγαμε να παμε στην κλινικη. Η μαυρογεριμη η πληγη εκρουζε με για 5 μερες.
Το γελειο ειναι οτι παρολο που παρολιγο να με δαγκωσει ενας κροκοδειλος, παρολο που σφηνωθηκε ενα γατοψαρο μεσα στη ζαμπα μου και παρολο που εφαγα και πατσους το προβλημα μου ηταν οτι φυγαμε γρηγορα που το ψαρεμα και απαιτουσα να με παρουν την επομενη.
Εκει αρχισα να καταλαμβαινω οτι το ψαρεμα ειχε περασει απο χομπυ σε εμμονη..........
χαχα! φοβερη ιστορια!
καλοσωρησες φιλε!
ψαρευεις σε θαλασσα η σε φραγματα?
Τεγγης wrote:Αγαπητοι Συμπασχοντες,
Ειμαι καινουργιος στο φορουμ και θελω να μοιραστω μια ιστορια μαζι σας η οποια χαρακτηριζει όλους μας. Το 1985 ο πατερας μου δουλευε στη Σομαλια (Αν. Αφρικη) με Αμερικανικη Εταιρ. Η χωρα ήταν παραδεισος για όλων τωω ειδων ψαρεματος και κυνηγι. Ενασ γνωστος μας Αμερικανος μας προσκαλεσε να παμε σε ενα γειτονικο ποταμο για μεγαλα γατοψαρα και περκες. Βρεθηκαμε μετα απο λιγες μερες σε ένα typical αφρικανικο θόλο κάφε ποταμο που είχε οχθέσ άπο 2-5 μετρά και περιβαλοταν απο πυκνη βλαστηση. Ο πατερας μου και αμερικανος εστισαν τα καλαμια τους σε ενα κομματι. Για τα rigs και δολοματα που εβαλαν θα σας πω αλλλη φορα. Εγω αποφασησα οπως κάθε ανεξαρτητοσ 15χρονος να παω καπου μονοσ μου ισως βγαλω το δεκακιλο και τουσ αποδειξω τι παιχταρας ειμαι. Τσιμπιματα πολλα αλλα απο "μικρα" 1-2 κ. Κρατουσαμε μόνο το flatheads (επιστρεφαμε τα channel). Καποια στιγμη επιασα ενα μικρο και οπως προσπαθουσα να το απαγκιστρωσω προχωρουσα ασυναισθητα παραλληλα του ποταμου για να ριξω ξανα λιγο πιο κατω.
Ξαφνικα ακουσα ενα απαλο ανατρηχιαστικο σφυριγμα μπροστα μου και σηκωνω το κεφαλι μου και βλεπω ενα κροκοδειλο περιπου 2.5 μετρα πάνω στην οχθη με το στομα ανοιχτο και το κεφαλι σηκωμενο.
Φυσικα εκλασα μαλλι που το φοβο μου και αρχισα να τρεχω προσ την την αντιθετη μερια. Πανω στη συγχηση μου εφυγε το ψαρι και οπως πηγαινορχοταν πανω στην μισινα ανοιγει το ραχιαιο το πτερυγιο το οπιο καρφωνεται μεσα στη ζαμπα μου. Αρχισα το κλαμα οσπου με επιασε ο παπας μου. Λογω του αμοκ που επαθα μου εδωσε και 2-3 πατσακια για να συνερθω.
Μου εβγαλε το πσαρι με την πεσσα και φυγαμε να παμε στην κλινικη. Η μαυρογεριμη η πληγη εκρουζε με για 5 μερες.
Το γελειο ειναι οτι παρολο που παρολιγο να με δαγκωσει ενας κροκοδειλος, παρολο που σφηνωθηκε ενα γατοψαρο μεσα στη ζαμπα μου και παρολο που εφαγα και πατσους το προβλημα μου ηταν οτι φυγαμε γρηγορα που το ψαρεμα και απαιτουσα να με παρουν την επομενη.
Εκει αρχισα να καταλαμβαινω οτι το ψαρεμα ειχε περασει απο χομπυ σε εμμονη..........
χαχα! φοβερη ιστορια!
καλοσωρησες φιλε!
ψαρευεις σε θαλασσα η σε φραγματα?
Φιλε,
Το ψαρεμα μου ειναι στην θαλασσα και πιο συγκεκριμενα ψαροτουφεκο ΣΕΠΤ-ΟΚΤ, Συρτη ΙΟΥΛ-ΝΟΕ, Τουνες ΙΟΥΝ-ΙΟΥΛ, και καθετή απο την βαρκα ΟΛΟΧΡΟΝΑ.
Οπως το βλεπω εγώ το θεμα το να πιασεις ψαρι είναι δευτερευον θεμα, σημαντικο μεν, δευτερον δε. Για μενα το σημαντικο είναι να ειμαι κοντα την θαλασσα οσο πιο συχνα μπορω. Βλεπω τον ευατο μου σαν το υπολογιστη που όσο περνα ο χρονος και δεν το κάνεις reboot αρχιζει και γινετε πιο αργο μεχρι που παγωνει. Εγώ ειμαι το ιδιο. Την 3η προς 4η εβδομαδα μακρια απο την θαλασσα ειμαι ολο νευρα, και γενικα φακκουν μου τα παντα.