Όπως λέει και ο τίτλος του άρθρου πολλές φορές αυτή η ερώτηση απασχολεί αρκετούς ψαράδες σκάφους. Ιδιαίτερα άτομα που θέλουν να ασχοληθούν λίγο πιο σοβαρά με το ψάρεμα από τη βάρκα και να ψάξουνε μεγάλους θηρευτές όπως μαυρόψαρα, μινέρια, συναγρίδες. 

Στο διαδίκτυο υπάρχει ένας καταιγισμός προωθητικών ταινιών και φωτογραφιών όπου εάν κάποιος περιοριστεί στην διαδικτυακή πληροφόρηση τότε πολύ πιθανό να πεισθεί 100% ότι μόνο η συγκεκριμένη τεχνική που παρακολουθεί δουλεύει. Δυστυχώς τις περισσότερες φορές θα διαπιστώσει με πίκρα ότι ο πανάκριβος εξοπλισμός που αγόρασε για τη συγκεκριμένη τεχνική δεν του απέφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Τι και εάν ο Ιάπωνας που έδειχνε τη συγκεκριμένη τεχνική στο you tube δεν προλάβαινε να βγάζει ψάρια. Φυσικά σε αρκετές περιπτώσεις άτομα που επιμένουν σε μία τεχνική, στο τέλος ανταμείβονται και μάλιστα καλά. Έτσι λοιπόν δεν μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι υπάρχει λάθος η σωστή τεχνική. Η εφαρμογή της κάθε τεχνικής είναι και αυτό μέρος του παιχνιδιού. Κάποτε το ζωντανό θα είναι πιο αποδοτικό ενώ κάποτε το νωπό ή το ψεύτικο θα μας χαρίσουν απίστευτα αποτελέσματα. Ας δούμε όμως ορισμένες παραμέτρους.


Ζωντανό δόλωμα

Πολύ έχουνε να πούνε ότι το καλύτερο δόλωμα για το ψάρεμα είναι το ζωντανό, αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Φυσικά όταν λέμε ζωντανό εννοούμε ζωντανά μαλάκια και ψάρια, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως δόλωμα για να δελεάσουμε διάφορους θηρευτές. Φυσικά υπάρχει και κάποιο θέμα στο να βρούμε το ζωντανό δόλωμα. Τα πιο διαδεδομένα δολώματα είναι τα καλαμάρια και οι σουπιές. Αυτά χρησιμοποιούνται ευρέος, κυρίως την εποχή όπου συλλαμβάνονται εύκολα. 

Για παράδειγμα οι περισσότεροι ψαράδες χρησιμοποιούν το καλαμάρι από τις αρχές του Δεκέμβρη μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου όπου αυτά βγαίνουν κοντά στην ακτή για να γεννήσουν. Φυσικά για χρόνια ακούγαμε ότι τα καλαμάρια ψαρεύονται και μέρα, αλλά λίγοι ήταν εκείνοι που επέμεναν σε αυτό το είδος αλιείας. Τώρα με τα σύγχρονα βυθόμετρα είναι εύκολο να εντοπίσουμε τα καλαμάρια και με τις σωστές τεχνικές να πάρουμε μερικά. 

Οι σουπιές έρχονται κοντά μας κυρίως από τα δίκτυα κάποιου γνωστού επαγγελματία. Μπορούμε φυσικά να δοκιμάσουμε να τις ψαρέψουμε και αυτές καθώς από τη στιγμή που υπάρχουν στα νερά μας υπάρχουν και οι αποδοτικές μέθοδοι και εργαλεία για να τις αλιεύσουμε. Έχουμε αναφερθεί σε παλαιότερα άρθρα για το ψάρεμα τους. Δεν διαφέρει πολύ από το ψάρεμα των καλαμαριών με τη μέθοδο της καθετής, αλλά σε αυτή την περίπτωση πρέπει το τεχνητό μας να είναι πιο κοντά στο βυθό και να σύρετε στην άμμο.

Φυσικά υπάρχουν και άλλα δολώματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν με μεγάλη επιτυχία στο ψάρεμα όπως είναι η σφύρνα (λούτσος), η παλαμίδα, η μελάνα (μελανούρι), ο κολιός και άλλα αφρόψαρα, τα οποία αλιεύονται με τη μέθοδο της ελαφριάς συρτής. Αν πάλι θέλουμε να βρούμε πιο εύκολα και οικονομικά δολώματα μπορούμε πάνω από μια φυκιά να πραγματοποιήσουμε ψάρεμα καθετής για γύλους και σπάρους. Ότι υπάρχει στη θάλασσα αποτελεί σχεδόν πάντοτε το θύμα κάποιου μεγαλύτερου αρπακτικού. Εάν το δολώσουμε σωστά τότε έχουμε αρκετά καλές πιθανότητες να πιάσουμε και τον θηρευτή. Το πώς δολώνουμε ένα ζωντανό ψάρι ή μαλάκιο αν και το έχουμε δείξει αρκετές φορές είναι κάτι που ο καθένας μπορεί να το ανακαλύψει εύκολα μέσα από το διαδίκτυο.


Νωπό Δόλωμα

Για αρκετούς ερασιτέχνες ψαράδες ο χρόνος ψαρέματος είναι περιορισμένος και το να βρούμε ζωντανό δόλωμα μπορεί να αποτελεί μεγάλη χρονοτριβή. Εάν έχουνε δύο με τρείς ώρες τη βδομάδα να πάνε για ψάρεμα θέλουνε να πάνε και να αφοσιωθούν στην συγκεκριμένη τεχνική και όχι στο να γυρεύουν δολώματα. Έτσι λοιπόν η εύρεση μιας καλής ποιότητας νωπού δολώματος αποτελεί σημαντικό στοιχείο στην εξέλιξη του ψαρέματός τους. Συνήθως τα δολώματα έρχονται από κάποια ψαραγορά όπου γίνετε μια συνεννόηση από πριν για να φυλάξουνε φρέσκες σουπιές και καλαμάρια ή φρέσκα ψάρια, όπως για παράδειγμα σαρδέλες, κολιούς, χέλια και διάφορα άλλα. 

Η αγορά των δολωμάτων δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι αποτρεπτική. Με πέντε έξι ευρώ μπορείς να έχεις κάποια δολώματα για την επόμενη μέρα. Τώρα σημαντικό είναι να μπορούμε να ξεχωρίσουμε κατά πόσο τα δολώματα μας είναι φρέσκα και δε μας έπιασε ‘κότσο’ ο ψαροπούλης. Αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο. Το νωπό δόλωμα με την κίνηση μπορεί να προσελκύσει αρκετούς θηρευτές. Σε αρκετές περιπτώσεις όχι νωπό δόλωμα αλλά κομμάτι από νωπό καλαμάρι και χταπόδι μας έδωσαν αξιόλογα ψάρια.


Ψεύτικα

Jigging-cabura-injiku-Tenya-Slow Pitch και άλλες πολλές παραλλαγές τεχνικών έχουνε παρουσιαστεί τα τελευταία χρόνια. Είναι όμως αποδοτικές; Εάν τις εφαρμόζεις σωστά και εκεί που πρέπει τότε ναι. Το καλό με αυτές τις τεχνικές είναι ότι δε χρειάζεσαι δολώματα. Είναι τεχνικές που εφαρμόζονται κάθετα και δεν χρειάζεται να κινείται το σκάφος. Αυτό σημαίνει και πιο οικονομικές; Όχι όμως πάντοτε καθώς πρέπει πρώτα να βρεις τα ψάρια για να τις εφαρμόσεις. 

Εκείνο επίσης που χρειάζεται είναι να μπορείς να χειρίζεσαι καλά το σκάφος καθώς πρέπει να ρίξεις το τεχνητό πάνω στο ψάρι. Εάν πρόκειται για σκάφος καμπινάτο ή σκάφος όπου δεν είναι εύκολη η πρόσβαση από το τιμόνι στο καλάμι, τότε είναι απαραίτητη η χρήση δεύτερου ατόμου. Ο ένας είναι στο τιμόνι και το βυθόμετρο και ο άλλος έτοιμος με το καλάμι στο χέρι για να κατεβάσει το τεχνητό στο νερό. Όταν πρόκειται για πιο μικρά σκάφη τότε τα πράγματα είναι πιο απλά.



Ότι και εάν επιχειρήσουμε να κάνουμε σημαντικό είναι να το κάνουμε σωστά αλλά και να επιμένουμε στη συγκεκριμένη τεχνική. Ακόμη και με ζωντανό δόλωμα δεν είναι λίγες οι φορές που τα ψάρια ήταν κάτω από το σκάφος, αλλά δεν έλεγαν να αγγίζουν το δόλωμα μας. Άλλες φορές πάλι με τεχνητά και jigs έτρωγαν τα σίδερα λες και δεν υπήρχε αύριο. Εκείνο όμως που δε θα σας χαρίσει επιτυχία είναι οι μισές δουλειές. Δηλαδή εάν επιχειρήσουμε να εφαρμόσουμε μια τεχνική, αλλά δεν το κάνουμε σωστά τότε απλά δε θα δουλέψει. Συνεπώς ότι είναι να κάνουμε πρέπει να το κάνουμε σχολαστικά και σωστά εάν θέλουμε να έχουμε επιτυχία.