Κάποτε οι τεχνικές ψαρέματος, ανεξαρτήτως εποχής και χρόνου, αποδίδουν το ίδιο καλά, όπως απέδιδαν πάντοτε. Κάποιες άλλες φορές, όμως, η αλιευτική πίεση και η συστηματική χρήση κάποιων εργαλείων πονηρεύει ακόμη και τα ψάρια, τα οποία μαθαίνουν να αποφεύγουν αυτό το ξένο αντικείμενο που εμφανίζεται από το πουθενά στον υδάτινο τους κόσμο.  Όταν φυσικά ερεθιστούν τα κυνηγετικά τους ένστικτά, οι κυνηγοί, ιδιαίτερα όταν πεινάνε, αγνοούν κάποιους πιθανούς κινδύνους και ορμάνε προς  την λείας τους .

Πριν από μερικά χρόνια, κάποια παιδιά αποφάσισαν να ασχοληθούν με την τεχνική του  jigging, του cabura και του inchiku. Τότε κανείς δεν ασχολήθηκε ή μάλλον πολύ λίγοι ψαράδες ασχολήθηκαν σοβαρά και συστηματικά με αυτές τις τεχνικές. Εκείνοι που το έπραξαν, όμως, ανταμείφτηκαν  και με το παραπάνω, γιατί τότε  τα ψάρια δεν γνώριζαν αυτά τα δολώματα.  Δεν ήξεραν ότι αποτελούν κίνδυνο, θάνατο και έτρεχαν να τα χτυπήσουν, είτε για να τα φάνε, είτε για να τα απομακρύνουν από την περιοχή τους.  Όπως, όμως, σε όλες τις τεχνικές, τα ψάρια έμαθαν και για τον κίνδυνο που παρουσιάζει ένας πλάνος που πέφτει στο νερό.  Έτσι και οι συγκεκριμένες τεχνικές, σε κάποιες περιοχές και σε κάποια ψάρια δεν είναι τόσο αποδοτικές όσο παλιά.

Οι εταιρείες, φυσικά, βρίσκονται σε ένα συνεχές στάδιο έρευνας και εξέλιξης, ώστε να παρουσιάσουν νέα δολώματα, τα οποία μπορούν να καταστούν πιο αποτελεσματικά στο ψάρεμά μας. Νέα μάτια στους πλάνους, νέα σχήματα, νέες πλεύσεις, νέα χρώματα, όλα είναι μέσα στο παιχνίδι.  Πρωτοπόροι στην εξεύρεση νέων τεχνικών, αλλά και εναλλακτικών μεθόδων ψαρέματος οι Ιταλοί. Θα έλεγα, μάλιστα, ότι μαζί με τους Ιάπωνες και τους Αμερικάνους αποτελούν τις τρείς πιο προηγμένες χώρες στον τομέα του ψαρέματος.

Στο κεφάλαιο, λοιπόν, που ονομάζεται light jigging-cabura-inchiku, οι Ιταλοί παρουσιάζουν ένα εναλλακτικό τρόπο ψαρέματος, όπου μπορούμε να δείξουμε το δόλωμά μας, που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο πλάνος, με ένα διαφορετικό τρόπο.     

Εκείνο που θα χρειαστούμε είναι ένα νωπό καλαμάρι, κατά προτίμηση φρέσκο.  Παίρνουμε έναν πλάνο, ο οποίος να καλύπτει περίπου το μέγεθος του καλαμαριού. Με την βοήθεια ενός κομματιού σύρματος, το περνάμε μέσα από το solid ring του πλάνου μας και στην συνέχεια μέσα από το καλαμάρι για να το βγάλουμε στο πάνω μέρος του καλαμαριού. Με την βοήθεια του σύρματος, περνάμε τον πλάνο μέσα στο σώμα του καλαμαριού και φέρνουμε το ring στην άκρη, όπου θα το συνδέσουμε μαζί με ένα στριφτόγυρο.  Πρέπει να προσέξουμε να μην σκίσουμε πολύ το καλαμάρι, γιατί μετά θα περνάει πάνω στην μισίνα μας. Στην συνέχεια, αφαιρούμε προσεκτικά με ένα μαχαίρι το κεφάλι του καλαμαριού και αφήνουμε το πλαστικό κεφάλι από τον πλάνο να διαδραματίσει αυτό τον ρόλο. Μπορούμε να δουλέψουμε κανονικά τον πλάνο μας μέσα στο νερό, με αρκετά πιο ρεαλιστική εικόνα, αφού το σώμα αποτελείτε από αληθινό καλαμάρι. Αρκετοί πλάνοι φωσφορίζουν και αυτό διενεργείτε ακόμη πιο αποδοτικά μέσα από το σώμα του καλαμαριού, ενώ τα αγκίστρια μας  στο κάτω μέρος είναι έτοιμα για  να αρπάξουν τον θηρευτή. Τώρα, όσον αφορά το κεφάλι,  δεν είναι ανάγκη να το πετάξουμε. Μπορούμε κάλλιστα να το καρφώσουμε σε ένα cabura και να το χρησιμοποιήσουμε. Στην προκειμένη περίπτωση, ένα ξεχασμένο και λίγο καταστρεμμένο cabura, που βρέθηκε μέσα στα εργαλεία μου, απέκτησε μια αρκετά ρεαλιστική εικόνα με την προσθήκη μιας ολόφρεσκας κεφαλής από καλαμάρι.  Το κεφάλι καλαμαριού το έχουμε δοκιμάσει πάρα πολλές φορές, ιδιαίτερα σε ψάρεμα κυνηγών με μεγάλη επιτυχία.

Έτσι, λοιπόν, αν κάποια μέρα εντοπίσετε τα ψάρια, αλλά δεν λένε να τσιμπήσουν, δοκιμάστε και κάποιες εναλλακτικές μεθόδους  και πού ξέρετε, ίσως, με αυτό τον τρόπο να τα ξεγελάσετε.