Το ψάρεμα της συρτής από σκάφος, αποτελεί ένα από τα πιο συναρπαστικά ψαρέματα. Όταν τα καλάμια τοποθετηθούν στην θέση τους και τα δολώματα στο νερό, ο ψαράς απολαμβάνει τον περίπατο του με το σκάφος, μέχρι να ακούσει εκείνο τον ανατριχιαστικό θόρυβο από τα φρένα.

Τα ψάρια, τα οποία στοχεύει ο ψαράς της συρτής είναι πολλά και διάφορα. Από τα τεράστια μινέρια μέχρι τους κυνηγούς, τις παλαμίδες, τα καρβούνια, τα λαβράκια, τις συναγρίδες ακόμη και τις μελάνες. Φυσικά, ας μην ξεχνάμε και τα κουνέλια, τα οποία πέραν από το τελικό αποτέλεσμα μας χαρίζουν όλα τα άλλα καλά της συρτής. 

Σε αυτό το τεύχος θα δούμε ένα άλλο ψάρι κυνηγό, όχι και τόσο διαδεδομένο, αλλά ο οποίος μπορεί να μας χαρίσει αρκετές συγκινήσεις, όταν ξέρουμε να τον ψαρέψουμε.

Το ψάρι αυτό είναι η μελάνα ή αλλιώς το μελανούρι. Είναι ψάρι που κινείται ομαδικά σε βραχώδη πυθμένα ή σε πυθμένα με πλούσια βλάστηση σε βάθος από ένα μέχρι 30 μέτρα. Τα πιο νεαρά άτομα του είδους, συνήθως, κολυμπούν πιο κοντά στην επιφάνεια. Υπάρχουν μελάνες που ξεπερνούν τα τετρακόσια γραμμάρια, αλλά ως επί το πλείστον είναι ψάρια από εκατό πενήντα μέχρι διακόσια πενήντα γραμμάρια.

Εξοπλισμός

Για το ψάρεμα της μελάνας, θα χρειαστούμε δύο καλάμια του spinning ή ελαφριά καλάμια συρτής. Η μισίνα στον μηχανισμό μας δεν πρέπει να είναι χοντρή, ενώ για παράμαλλο θα χρειαστούμε fluorocarbon λεπτής διαμέτρου μέχρι 0,25 το μέγιστο. Για δόλωμα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μικρά σιλικονούχα ψαράκια ή ακόμη και μικρά τεχνητά των τριών με πέντε εκατοστών. Μπορούμε να έχουμε είτε περαστά βαρίδια στην μισίνα μας, εάν θέλουμε να δώσουμε λίγο βάθος στα ψαράκια μας, είτε ακόμη να περάσουμε τα σιλικονούχα ψαράκια σε ζόγκες. Το παράμαλλα να είναι περίπου μήκους μιας οργιάς με μια στριφτοπαραμάνα για να αλλάζουμε εύκολα το δόλωμά μας. Τα δολώματα πρέπει να βρίσκονται είκοσι με τριάντα μέτρα πίσω από το σκάφος και τα φρένα σχεδόν τελείως ανοιχτά. Ίσα που να μην φεύγει η πετονιά με την κίνηση του σκάφους. Δύο καλάμια είναι υπέρ αρκετά για το συγκεκριμένο ψάρεμα. Καλύτερα, στο ένα καλάμι να έχουμε είτε βάρος, είτε ένα μικρό καταβυθιστή και στο άλλο να τραβάμε στον αφρό.

Πώς τις ψαρεύουμε

Για αυτό το ψάρεμα πρέπει να κινηθούμε σε σημεία, όπου ξέρουμε ότι κρατάει τα ψάρια. Δηλαδή είτε πάνω από φυκιάδες, είτε πάνω από πετρότοπους. Η ταχύτητα, με την οποία τραβάμε τα τεχνητά είναι τρείς με τέσσερις κόμβους, αναλόγως πάντοτε και σε ποια ταχύτητα δουλεύουν τα δολώματά μας. Αυτό θα το δούμε, όταν τα δολώματα πέσουν στο νερό και τα αφήσουμε για μερικά δευτερόλεπτα πίσω από το σκάφος για να δούμε την πλεύση τους, ενώ αυτό κινείται. 

Καλύτερες ώρες για το ψάρεμά τους είναι είτε την αυγή, είτε το απόγευμα, φυσικά μπορούμε να ψαρεύουμε και κατά την διάρκεια της ημέρας. 

Όταν πιάσουμε ένα ψάρι είναι συνετό να ξαναπεράσουμε από την ίδια περιοχή, καθώς τα ψάρια είναι κοπαδιαστά και πιθανόν να είναι εκεί. 

Είναι ένα απολαυστικό ψάρεμα, με το οποίο περνάμε ευχάριστα. Ψάρια, τα οποία είναι κάτω από εκατό πενήντα γραμμάρια δεν αξίζει να τα κρατήσουμε, καθώς είναι γεμάτα κόκκαλα. Καλύτερα να επιδιώκουμε τις μεγάλες μελάνες, οι οποίες συνήθως κινούνται σε πιο βαθιά νερά.