Τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερος κόσμος ασχολείται με το ψάρεμα της βαθιάς καθετής. Ένα από τα σημαντικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται στο συγκεκριμένο ψάρεμα είναι και κάποια μορφή φωτός που θα προσελκύσει τα ψάρια στον σκοτεινό βυθό. Ας δούμε όμως κάποιους παράγοντες που επηρεάζουν το φως σε μεγάλα βάθη.

 

Η υποβρύχια ορατότητα εξαρτάται από τους εξής βασικούς παράγοντες.


ΗΛΙΟΦΑΝΕΙΑ

Η ύπαρξη σύννεφων φιλτράρει και διαχέει την ηλιακή ακτινοβολία και ανάλογα με το είδος τους, την ποιότητα τους αφήνουν διαφορετική ποσότητα φωτός κάθε φορά να φτάσει τελικά στην επιφάνεια της θάλασσας.


Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Το μεσημέρι οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν πιο κάθετα στην επιφάνεια της θάλασσας με αποτέλεσμα  την είσοδο περισσότερου ποσοστού ακτινοβολίας στο νερό. Αντίθετα τις πρωινές ώρες και το βράδυ είναι λιγότερο.

 

ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Το καλοκαίρι η γη περνά πιο κοντά από τον ήλιο και δείχνει το βόρειο ημισφαίριο της με τέτοιο τρόπο ώστε οι ακτίνες του πέφτουν πιο κάθετα από ότι το χειμώνα. Για τους λόγους αυτούς περνά περισσότερο φως το καλοκαίρι προς το βυθό της θάλασσας.

 

ΚΥΜΑΤΙΣΜΟΣ

Οι κυματισμοί λειτουργούν σαν συγκλίνοντες φακοί που μαζεύουν τις ακτίνες δημιουργώντας πολλές φορές αναλογα με το βάθος και το είδος του βυθού περιοχές με εξαιρετική φωτεινότητα στο βυθό. Για παράδειγμα στα ρηχά με αμμώδη βυθό και ελαφρύ κυματισμό.

 

ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΑ ΣΩΜΑΤΙΔΙΑ

Είναι οργανικά η ανόργανα στα οποία το φως πέφτει πάνω τους και διαχέεται χάνοντας την ικανότητα του για βαθύτερη διείσδυση.

 

ΣΤΡΩΜΑΤΑ ΝΕΡΟΥ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ

Σε σημεία που υπάρχει διαφορά θερμοκρασίας ή θαλασσινό και γλυκό νερό οι ζώνες ανακατεύονται και σχηματίζονται θαμπές ζώνες φωτός για την όραση.

 

ΒΑΘΟΣ

Όσο πιο βαθιά πάμε τόσο ελαττώνεται και η φωτεινότητα. Εκτός όμως από την ποσοτική ελάττωση του φωτός συμβαίνει και ποιοτική διαφοροποίηση του. Η εξαφάνιση του κόκκινου χρώματος από τα δέκα μέτρα βάθους είναι η πρώτη ένδειξη. Αργότερα και βαθύτερα χάνονται σταδιακά το πορτοκαλί, το κίτρινο, το ιώδες και πολύ βαθύτερα το πράσινο και τελευταίο το μπλε. Το ηλιακό φως μετά από έρευνες που έχουν γίνει φτάνει μέχρι το βάθος τον 200 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Από εκεί και πέρα επικρατεί πλήρες σκότος.

 

Ο άνθρωπος ερευνά καθημερινά το διάστημα πολύ περισσότερο από ότι τους ωκεανούς και τα βάθη τους, στου οποίους ζουν εκατομμύρια οργανισμοί. Σε βάθη πέρα των 200 μέτρων εκεί όπου το φώς δε φτάνει τα ψάρια αναπτύσουν κάποια χαρακτηριστικά τα οποία είναι απαραίτητα για τη επιβίωση και δια βίωση τους εκεί. Κάποια έχουν ειδικούς μηχανισμούς που εκπέμπου φως κυρίως στα μάτια, χρησιμοποιώντας αυτό σαν προσέλκυση των άλλων ψαριών με αποτέλεσμα να μπορούν να τα παγιδευόσουν. Κάποια άλλα αναπτύσσουν κεραίες για να μπορούν να κινούνται και αισθάνονται το κοντινό τους περιβάλλον. Ενώ ακόμη σίγουρο είναι ότι τα ψάρια σε τέτοια βάθη γίνονται πιο βραδυκίνητα και νωχελικά από ότι αυτά που ζουν κοντά  στην επιφάνεια του νερού.

   Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε τουλάχιστον από εμπειρία μας ή τουλάχιστον από αυτά που μας διηγήθηκαν κάποιοι άλλοι ότι το φώς προσελκύει τα ψάρια. Τι είναι όμως αυτό που τα προσελκύει; Ανάβοντας λοιπόν κάποιο φως  στην επιφάνεια της θάλασσας ενώ είναι βράδυ μαζεύονται στην περιοχή αυτή που απλώνεται το φώς μικροοργανισμοί με τους οποίους τρέφονται διάφορα ψάρια. Αυτόι προσελκύουν κάποια ψάρια που με το πέρασμα του χρόνου προσελκύουν μεγαλύτερους θηρευτές.

 

   Τι γίνεται ‘όμως με τα βάθη πέραν των 200 μέτρων ; ισχύουν τα ίδια πράγματα; Τι χρώμα φωτός πρέπει να χρησιμοποιούμε για βαθιά καθετή; Πρέπει να είναι συνεχόμενα αναμμένο ή να αναβοσβήνει; Αυτά είναι κάποια ερωτήματα που μας απασχολούν σίγουρα όλους.

 

   Το ψάρεμα της βαθιάς καθετής συναρπάζει γιατί έχουμε να κάνουμε με το άγνωστο και ότι είναι άγνωστο για τον ανθρώπινο οργανισμό τον εξιτάρει και τον κάνει να αγωνίζεται για να το κατακτήσει για να το γνωρίσει. Δεν ξέρεις τι θα σου τσιμπήσει εκεί κάτω ανα πάσα στιγμή. Εκεί που όλα είναι ήσυχα μπορεί να σου τύχει το μεγαλύτερο ψάρι της ζωής σου. 

   Το φως στην βαθιά καθετή είναι απαραίτητο εργαλείο. Μέσα από μια μικρή έρευνα που κάναμε βρήκαμε ότι το πράσινο και μπλέ χρώμα είναι αυτά που κυρίως χρησιμοποιούνται για βαθιά καθετή τουλάχιστον στις δικές μας θάλασσες και τα δικά μας βάθη.  Υπάρχει ποικιλία λαμπών ανάλογα με το βάθος που αντέχουν και ανάλογα με το αν αναβοσβήνουν ή μένουν πάντα αναμμένες. Καταλήξαμε στο ότι οι καλύτερες με βάση πάντοτε εμπειριών ψαράδων είναι αυτές που ανάβουν συνεχόμενα και ο λόγος είναι αυτό που περιγράψαμε πιο πάνω. Η προσέλκυση κάποιων μικροοργανισμών απαιτεί κάποιο χρόνο ο οποίος δεν εξασφαλίζεται με την χρήση αυτών που αναβοσβήνουν. Αυτές που αναβοσβήνουν διεγείρουν την περιέργεια των μεγαλύτερων ψαριών που αν πεινάνε την δεδομένη στιγμή τότε θα φάνε κάποιο από τα δολώματα μας. Δεν αρκεί όμως μόνο αυτό. Τώρα όσον αφορά το χρώμα του φωτός που πρέπει να χρησιμοποιούμε είναι κυρίως το πράσινο. Λέω κυρίως το πράσινο γιατί πολύ καλά αποτελέσματα έχουμε και με το μπλέ χρώμα. Κάποιοι κατασκευαστές προτείνουν την ταυτόχρονη χρήση και των δυο χρωμάτων και ανάλογα με την προτίμηση των ψαριών προτιμούμε το ένα. Ακόμη όσο περισσότερο φως έχουμε τόσο το καλύτερο άρα η χρήση δυο λαμπών θεωρείται σχεδόν απαραίτητη. Το σχήμα τους  προτιμάται να είναι υδροδυναμικό έτσι ώστε να μας βοηθάει ανάλογα στο κατέβασμα ή ανέβασμα της καθετής μας. Τώρα όσον αφορά το βάθος αντοχής τους αυτό εξαρτάται από το βάθος το οποίο ψαρεύουμε. Κάποιες άλλες φέρουν και βάρος έτσι ώστε να μην χρησιμοποιούμε επιπλέον βάρος.

   Όπως αντιλαμβάνεστε απαιτείτε η δική σας εμπειρία και πειραματισμός για να αποδείκτουν αυτά που αναφέραμε και για να καταλήξετε στο σωστό τρόπο που εσείς θέλετε να ψαρεύετε.

   Το μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει απαραίτητα να χρησιμοποιούμε φως. Αυτό το λέμε με κάθε σιγουριά γιατί κάναμε το εξής πείραμα. Εξορμήσαμε σε μια περιοχή που ξέραμε από πριν ότι κρατούσε ψάρια. Αρχίσαμε να ψαρεύουμε με την χρήση φωτός και πιάσαμε ψάρια αμέσως. Αφαιρέσαμε μετά την λάμπα μας και ξαναρίξαμε ακριβώς στο ίδιο μέρος. Τίποτα . δεν είχαμε κανένα τσίμπημα για περισσότερο από σαράντα πέντε λεπτά της ώρας. Το μαζέψαμε και ξαναβάλαμε φώς. Αμέσως με το που φτάσαμε στον πάτο είδαμε την χαρακτηριστική κίνηση του καλαμιού μας , ένδειξη για σίγουρο τσίμπημα ψαριού. Ναι, λοιπόν είναι απαραίτητο το φώς ακόμη και εκεί που δεν φτάνει.

  ‘’ Εκεί που επικρατεί το απόλυτο σκοτάδι είναι απαραίτητη μια ακτίνα φωτός’’.