Επιβεβαίωση; Επιθυμία; Ή απλά Απωθημένο;

Δεν ξέρω τι ακριβώς ήταν αυτό, που από πολύ νωρίς  με ώθησε, ώστε  να ξεκαθαρίσω τι θέλω από την δραστηριότητα που αποκαλούμε ψαροντούφεκο. Όπως και οι περισσότεροι πιστεύω, έτσι κι εγώ, άρχισα να αναζητώ μικρά θηράματα σε μικρά ή μεσαία βάθη, σε απόσταση αναπνοής από την ακτογραμμή. Ένα κεφαλόπουλο, ένα λαυράκι , μία σάλπα, ήταν υπέρ αρκετά για κάθε εξόρμηση, χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις. Η επιλογή μου να κάνω ψαροντούφεκο δεν ήταν μοναδική. Ανάμεσα από άλλες ενδιαφέρουσες επιλογές όμως, ήταν αυτή που κυριάρχησε. Αυτό που λέμε με κέρδισε στο χώρο, ήταν ο τρόπος, με ελεύθερη κατάδυση! Αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος που χρησιμοποίησα και χρησιμοποιώ μέχρι σήμερα, για να συλλάβω ένα ψάρι. Ο λόγος; Η αυθεντικότητα και ο βαθμός δυσκολίας που ορίζει η ίδια η φύση. Αυτό πάντα το προδίδει, όχι το αποτέλεσμα, αλλά ο τρόπος που φτάσαμε σε αυτό.

Μέχρι σήμερα, όμως, από την πρώτη-πρώτη φορά είχα ένα ζητούμενο. Την ασφάλειά μου. Όταν μάλιστα, την διαπραγματεύτηκα για λίγο με τον διάβολο, είδα τι μπορεί να γίνει. Και ξέρετε πολύ καλά τι εννοώ. Αν κάποιος σήμερα, δεν έχει σαν πρώτο μέλημά του την ασφάλεια αυτού και του συντρόφου του, έχει ημερομηνία λήξης και κακώς βρίσκεται σε αυτό το χώρο και μέσα στο νερό. Αν και θα ήθελα να αποφύγω να σας κουράσω με ένα μακρύ πρόλογο, θα ήταν αδιανόητο να μην αναφερθώ, στην απαραίτητη προϋπόθεση που πρέπει να διέπει την δραστηριότητα σας.

Πίσω στο θέμα μας τώρα!

Ψαροντούφεκο - Αναζητώντας το μεγάλο θήραμα!

Είναι λογικό, ότι μέσα στην εξελικτική του πορεία, ο κάθε θηρευτής αναζητά την επιτυχία. Η επιτυχία αυτή, είναι ανάλογη με την εμπειρία, τις ικανότητες ή αν θέλετε τις γενικές του γνώσεις γύρω από το όλο θέμα. Ο κάθε θηρευτής, θα αποκτήσει μέσα στο χρόνο κάποιες γνώσεις. Αυτές ονομάζονται εμπειρικές γνώσεις. Αν και είναι περιορισμένες, τις θεωρεί συχνά αρκετές, αν συνοδεύονται με κάποιο καλό αποτέλεσμα. Είναι θέμα χρόνου, όμως, να αναζητήσει αυτό το κάτι ακόμη. Είτε αυτό είναι ένα πιο δύσκολο θήραμα ή καλύτερα πιο ποιοτικό, είτε την δική του εξέλιξη, όσο αφορά τις γνώσεις του για το θήραμα, τον ανάλογο εξοπλισμό που πρέπει να τον συνοδεύει για να το συλλάβει, αλλά το κυριότερο, την κατάλληλη τεχνική.

Αρχικά, η ενασχόλησή του με μικρότερα και πολυπληθέστερα είδη ψαριών, θα τον ικανοποιήσει για κάποιο χρονικό διάστημα, μέχρι να διασταυρωθεί το βλέμμα του με κάποιο μεγαλύτερο. Αυτόματα, τα μικρότερα θα χάσουν την αξία που είχαν μέχρι εκείνη την στιγμή και  θα περάσουν σε δεύτερη μοίρα, στην επιλεκτική του ιδιοτροπία ή αν θέλετε διάθεση.

Πώς όμως ένα τυχαίο συναπάντημα, με ένα μεγάλο θήραμα, με ίσως διψήφιο αριθμό κιλών, θα μπορέσει να επαναληφθεί; Τί θα πρέπει να γνωρίζει ο ψαροντουφεκάς, για να μπορέσει να ξαναζήσει την ίδια σκηνή, άσχετα με το αποτέλεσμα της πρώτης; Ίσως, το πρώτο θέμα που πρέπει να τον απασχολεί, είναι, αν η στιγμή θεωρείται η κατάλληλη για να ασχοληθεί. Αν, δηλαδή, είναι ένας αρχάριος πρωτοεμφανιζόμενος ψαροντουφεκάς,  καλό θα ήταν να κρατήσει την εικόνα του μεγάλου ροφού που χάθηκε κάτω από τα μονόπετρα ή του μαγιάτικου που στράφηκε στο μπλέ και να αφήσει τον χρόνο και την φύση να λειτουργήσουν μόνα τους. Να επενδύσει, λοιπόν, στην δική του καλλιέργεια, αναζητώντας μικρά θηράματα, γιατί οι μεγάλοι θηρευτές εγκυμονούν κινδύνους. Ο λόγος είναι πολύ απλός. Στα μικρά θηράματα, συνήθως, όλα τελειώνουν με το πάτημα της σκανδάλης, ενώ στα μεγάλα μάλλον εκεί αρχίζει το έργο!!

Μετά την βολή, σε ένα μεγάλο θήραμα, που δεν έχει θανατωθεί ακαριαία, οι βίαιες αντιδράσεις του, συνήθως, έχουν σαν αποτέλεσμα να μην αντέξει ο εξοπλισμός, που είναι δευτερεύον θέμα. Το πρωτεύον είναι, ότι μπορεί να φέρει σε δύσκολη θέση τον ψαροντουφεκά, σε θέματα ασφάλειας και σωματικής ακεραιότητας. Όπως ακριβώς ο νέος ψαρονοτυφεκάς, χτυπώντας πέρκες, χειλούδες και σάλπες, θα αντιληφθεί, ότι όλα άλλαξαν στην θέα του πρώτου μεγάλου σαργού στα χέρια του, το ίδιο ισχύει και εδώ. Η πρώτη επαφή με μεγάλο θήραμα, εύκολα θα στρέψει την σκέψη και το βλέμμα του, στην επιθυμία να το αναζητήσει και να το θηρεύσει. Άλλο η επιθυμία όμως και άλλο ο στόχος. Αν, λοιπόν, η επιθυμία γίνει στόχος, πρέπει να συνοδεύεται από ένα πλάνο. Χωρίς πλάνο θα παραμείνει για πάντα μια απλή επιθυμία.

Για αρκετά χρόνια, το πρώτο μεγάλο θήραμα που πλήρωσε την νύφη, ήταν ο ροφός. Διαχρονικό θήραμα μεν, κλασσικό δε. Θυμάμαι ένα θρύλο παλιά, ο Χοσέ Αμεγκουάλ, όταν ρωτήθηκε, μετά τον τρίτο παγκόσμιο τίτλο του, πώς χτυπά τους ροφούς, απάντησε επιστημονικά. «Βουτώ, τους χτυπώ και αναβαίνω». Τέλειος! Έδωσε τον ορισμό στο κυνήγι του ροφού. «Τί θέλετε ρε παιδιά δηλαδή;», τους είπε, «Να σας αναλύσω 30 χρόνια εμπειρίας;». Όμως, παρά την φαινομενικά απλή απάντηση που έδωσε εκείνη την μέρα, μας άφησε το δικό του σημείο αναφοράς. Ήθελε να πει, ότι πίσω από την τέλεια στιγμή, κρύβεται η απλοποίηση της. Μια βουτιά, μια βολή και τέλος. Αυτό κρατήστε το λοιπόν για την συνέχεια .

Το επίθετο που θα δώσω στον ροφό είναι κλασσικός. Έχει, λοιπόν, ιεραρχικά αποκτήσει την πρώτη θέση, στα μεγάλα θηράματα που αναζητεί η πλειοψηφία των ψαροντουφεκάδων. Όμως, οι μεγάλες συναγρίδες, σφυρίδες , πίγγες , στήρες, μαγιάτικα, τόνοι και άλλα, θα αποτελέσουν μια κρυφή επιθυμία για όλους, στο πίσω μέρος του μυαλού τους. \

Αρχίζοντας, λοιπόν, θα αναφερθώ, στο πρώτο κοινό στοιχείο που τα χαρακτηρίζει. Απαιτούν, όλα καταρχήν, ισχυρό όπλο για να χτυπηθούν σωστά. Ζητούμενο από το όπλο; Η πλήρης διάτρηση και η δυνατότητα ανοίγματος, του όποιου είδους φτερών, στην άλλη εξωτερική πλευρά του σώματος του θηράματος. Έτσι, βλέπετε, έπεσε πρώτο το θέμα του εξοπλισμού. Μονόφτερη, δίφτερη  ή αποσπώμενη βέργα ταϊτης με μουλινέ ή με σημαδούρες δεμένες γερά σε αυτή ή στο όπλο, έχει ένα σκοπό. Την πλήρη διάτρηση. Αν το θήραμα χτυπηθεί σε καίριο σημείο, όλα τελειώνουν εκεί, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό παραμένει μια απλή επιθυμία.  Εκεί θα δουλέψουν τα υπόλοιπα μέρη του όπλου σοβαρά, με ήχους ανάλογους με την δύναμη και την ταχύτητα φυγής του μεγάλου θηράματος. Σοβαρό όπλο, λοιπόν, όσο αναφορά την δομή του σαν κατασκευή, το κατάλληλο μήκος για το ανάλογο θήραμα και φορτωμένο με την ανάλογη δύναμη που επιβάλει η κάθε επαφή. Αυτό, φίλοι μου, επιτρέψτε μου να μην το αναλύσω εδώ, γιατί θα ξημερωθούμε όλοι.

 Οι παράμετροι της επιλογής  της κατασκευής, ενός τέτοιου όπλου, είναι πολλοί και αυτό είναι ένα θέμα, που μόνο ένας σοβαρός επαγγελματίας μπορεί να αναλύσει. Πάμε λοιπόν σε μια σημαντική πληροφορία, που πιθανότατα όλοι έχετε υποψιαστεί. Στην αντιμετώπιση τέτοιων θηραμάτων δεν συγχωρούνται λάθη. Μεγάλη προσοχή λοιπόν, όχι μόνο για την ασφάλειά σας, αλλά και για την άσκοπη πληγή, σε ένα υπέροχο ψάρι, που θα πεθάνει λίγο μετά ή θα υποφέρει από δικό μας λάθος, μακριά από εμάς. Αυτό, είναι θέμα οικολογικής συνείδησης και ένδειξη ωριμότητας, στην αναστολή μιας άσκοπης βολής, που στηρίζετε περισσότερο στην ουτοπική ευχή μας, παρά στην δύναμη του όπλου.

Μόνο μετά την είσοδό μας στο νερό, οπλίζει το κάθε όπλο και αφού είμαστε σίγουροι ότι όλα είναι εντάξει προχωράμε. Τα όπλα αυτά, έχουν μεγαλύτερο βεληνεκές από τα συμβατά που προορίζονται για τους αρχάριους και μειονεκτούν συνήθως στην κίνησή τους στο νερό. Τα 2-3 μέτρα των συμβατών όπλων, θα γίνουν 4-5-6 και σπάνια περισσότερα. Αυτό, λογικό είναι να υποχρεώνει τον ψαρουντουφεκά να πλησιάζει ή να  περιμένει το θήραμά του να εισέλθει στο δραστικό βεληνεκές του όπλου του.

Η προσέγγιση του μεγάλου ροφού, που μας κοιτά περίεργα έξω από την τρύπα, το πλανάρισμα σε ένα μεγάλο πελαγίσιο ή το καρτέρι σε μία συναγρίδα λοιπόν, είναι κάποιες από τις συνήθεις τεχνικές που αποδίδουν μέχρι σήμερα. Αυτές οι τεχνικές, έχουν πολλές παραλλαγές που καθορίζει ο χώρος, το είδος, το μέγεθος του θηράματος, αλλά και οι γνώσεις του ψαροντουφεκά. Έχουν, όμως, ένα κοινό στοιχείο όλες και αυτό θα είναι το σημείο αναφοράς, όταν μπούμε στο αναλυτικό κομμάτι χωριστά της κάθε μιας από αυτές. Αυτό, όπως θα έχετε υποψιαστεί, θα γίνει σε άλλο τεύχος. Το κοινό τους στοιχείο, είναι οι αργές αβίαστες κινήσεις, που θα ηρεμήσουν το ψάρι, για να μην τραπεί σε φυγή.

Επόμενο στοιχείο, ο χώρος που θα κινηθούμε, όπου κρύβει τόσες πληροφορίες, που δεν αρκεί ολόκληρη η καριέρα μας για να τις μάθουμε. Έτσι, βασικά χαρακτηριστικά του κάθε χώρου, θα προδώσουν την παρουσία κάποιου θηρευτή ή και περισσότερων στο ίδιο σημείο. Τί πρέπει να γνωρίζουμε για αυτό; Να μπορούμε να εντοπίσουμε τις πληροφορίες που μας προσφέρει. Σε αυτό το κεφάλαιο, όπως και στα προηγούμενα, η παρουσία και η αντίληψη αυτών των πληροφοριών, μπορεί να κάνει τα πράγματα πολύ πιο απλά και να αυξήσει τις πιθανότητες εντοπισμού  κάποιου μεγάλου θηράματος. Οι δύο κυριότερες είναι, η τροφή που περιέχει και η ασφάλεια που παρέχει στα μεγάλα αυτά θηράματα.

Για όσο υπάρχει τροφή και δεν ενοχληθούν, θα παραμείνουν στην περιοχή και δεν θα απομακρυνθούν, παρά για ένα άλλο σημαντικότερο λόγο. Την αναπαραγωγική τους προετοιμασία, που θα φέρουν την μετακίνησή τους ή ακόμα την μετανάστευσή τους σε άλλες περιοχές κατάλληλες.

Πώς, τώρα, όλα αυτά θα μπορέσουν να μπουν σε μία τάξη, για να μπορέσουμε να έχουμε περισσότερες επαφές και ίσως επιτυχίες; Βάζοντας ένα – ένα κάτω, τα πιο πάνω ζητούμενα και αναλύοντάς τα προσεκτικά. Αυτή, θα είναι η συνέχεια φίλοι μου, στα επόμενα τεύχη. Η εμβάθυνση στην θήρευση μεγάλων θηραμάτων. Αν μπορούσα να προβλέψω το επόμενο κείμενο, θα έλεγα ότι μάλλον θα αφορά τον Βασιλιά. Θα αφορά τον κλασσικό μεγάλο ροφό. Την επιβεβαίωση, του κάθε νέου ψαροντουφεκά, που κρύβετε στην σύλληψή  του.

Τα λέμε εκεί……