Page 2 of 2

Re: Aφιερωμένο σε όσους/ες γεννήθηκαν πριν το 1985

Posted: Fri Sep 19, 2008 3:08 pm
by MariosK
caveman wrote:Πολλά ωραίο θέμα ανοίξατε κοπέλια.
Τζαι φυσικά, η πιο αλισμόνιτες στιγμές... ήταν άμαν έβρεισκα το αερόδιχτι που έστειννα την προηγούμενη νύχτα ΓΕΜΑΤΟ πουλιά :twisted: :D :lol: :lol:
Εμείς εστείναμεν βερτσιά μες το "λιμνάριν" :oops: :oops:. Όσοι ξέρετε που εν τωρά το Debnhams-Home Center στην Πάφο τζε το Mall of Paphos, τζίνο παλία ήταν έναν απίστευτο αρκάτζι με τεράστια δέντρα τζε αν θύμουμε καλά πρέπει να είσιεν τζε νερό. Τζίνος ο τόπος πριν καμιά 15ρκα χρόνια ήταν όπως το σπίτι μας. Όυλλη μέρα εφκάλαμεν την τζιαμέ τζε κάμναμεν φρούρια τζε πέζαμεν πόλεμο μες σε κάτι παλίοσπιτα μισοχαλασμένα.

Re: Aφιερωμένο σε όσους/ες γεννήθηκαν πριν το 1985

Posted: Fri Sep 19, 2008 4:04 pm
by hemilios
Someone wrote:Ε, εν ήσιε ΚΑΝΕΝΑ.
Το σιοκ που επάθαμε ακόμα συζητούμε το.
Τελικά επήραμε είδηση ότι τωρά οι μιτσιοί παν 2 φορές την εβδομάδα σε "ακαδημίες" τζιαι τις υπόλοιπες ώρες εν πας το computer. Τα Σ/Κ ούτε λόγος να παν στα "γήπεδα του σχολείου". Εν μακρυά, έσιει αυτοκίνητα στο δρόμο, κ.λ.π κ.λ.π κ.λ.π.
Στην γειτονιά που μεινισκω τωρά, οι μιτσοι της γειτονιας κατεβαίνουν κάθε απόγευμα δίπλα που το σπίτι μου τζαι πέζουν μάππα. Εκάμαν τζιαι πόρτες με ξύλα που τις οικοδομές τζιαι εξελιχθικαν πιο πολλά που μας. Τζαμε που ένει οι πορτάριες ιβραν παλιά χαλιά τζιαι εβαλαν τα ( να δουμε πια που γυναίκα κλαίει τα χαλιά της :D ) για να κάμνει μπλεζιο ο πορτάρης. Μιλουμε σκέφτουμε καμιά μέρα να κατεβώ να παίξω μαζί τους.

Μεν φοάστε τζαι το προζύμι υπάρχει ακόμη.

Re: Aφιερωμένο σε όσους/ες γεννήθηκαν πριν το 1985

Posted: Fri Sep 19, 2008 4:53 pm
by MariosK
Νομίζω πρέπει να τα κοπελούθκια (απόγονοι) της γενιά του 75-85 :mrgreen:. Αν λησμονούν τα παλλιά ούλλοι σαν εμάς σίουρα εν θα αφήκουν τα παιθκιά τους να καταντήσουν όπως την σημερινή νεολαίαν.

Re: Aφιερωμένο σε όσους/ες γεννήθηκαν πριν το 1985

Posted: Fri Sep 19, 2008 6:39 pm
by Giorkos
MariosK wrote:Νομίζω πρέπει να τα κοπελούθκια (απόγονοι) της γενιά του 75-85 :mrgreen:. Αν λησμονούν τα παλλιά ούλλοι σαν εμάς σίουρα εν θα αφήκουν τα παιθκιά τους να καταντήσουν όπως την σημερινή νεολαίαν.

Σωστός :!: :!: :!: :!:

Re: Aφιερωμένο σε όσους/ες γεννήθηκαν πριν το 1985

Posted: Fri Sep 19, 2008 7:14 pm
by AggelosLRK
εγω ειμουν 12 χρονων και κατεβαινα και εριχνα πολυαγγιστρο με την μεσινα πανω στο καρουλι με το χερι και πιαναμε ομορφα κεφαλοπουλα και σαλπες καμια φορα και μελανουρια,οταν συναγαμε καμποσα τα ψηναμε στην παραλια με παλιοξυλα που μαζευαμε

Re: Aφιερωμένο σε όσους/ες γεννήθηκαν πριν το 1985

Posted: Fri Sep 19, 2008 9:38 pm
by Antreas
εμενα παλε αμαν φκω στην γειτονια μου που ηταν γεματη με χωραφκια τζαι το ενα ηταν γήπεδο τις μαππας το αλλο ηταν πιστα για τα ποδιλατα κ.τ.λ τζαι παντα ειμασταν στο δρομο τζαι ε παίζαμε.

τωρα εν γεματο πολυκατοικίες τζαι εν εχει χωραφι για δείγμα.
οι δε μιτσοι εν βαωμενοι εσσω τους τζαι αν τυχη να τους δεις, τα μαθκια τους εν ολοκοκινα που την τηλεόραση

Re: Aφιερωμένο σε όσους/ες γεννήθηκαν πριν το 1985

Posted: Sat Sep 20, 2008 11:44 am
by Giorkos
Omersub wrote:οι δε μιτσοι εν βαωμενοι εσσω τους τζαι αν τυχη να τους δεις, τα μαθκια τους εν ολοκοκινα που την τηλεόραση
έτσι μάθκια :shock: :shock: :shock: :lol:

Εγώ νομίζω εν το Χόρτον που καταναλώνουν :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:

Re: Aφιερωμένο σε όσους/ες γεννήθηκαν πριν το 1985

Posted: Fri Sep 26, 2008 12:41 pm
by StephanosNic
φίλε εμένα ένα πραμα μου εκαμε εντύπωση. Τότε εμείς εν ξέραμε τί ήταν το τσιάρο ούτε τα ναρκωτικά. Προχτες επερνούσα που ενα γυμνάσιο τζιε είδα τους μιτσιουσ μαζεμένους τζιαμε τζιε επινναν τσιαρο...Σκεφτου...εμείς τότε θυμούμε εσχολάναμε τζιε επιαναμε τα ποδήλατα τζιε οποιον παρει ο χαρος. Αλλά τζίνο που με κάμνει να σκέφτουμε εν τα ναρκωτικά. Εχει εφηβους 16 χρονων που καμνουν ναρκωτικά επειδή εν αντεχουν την καθημερινότητα. ΑΚΟΥ ΠΕΛΛΑΡΑ !!!! αμα εν την αντέχεις στα 16 στα 30 τί πρεπει να καμεις δηλαδή ?

Οι νεοι σήμερα εν ασχολούνται με τίποτε. Μονο pc τζιε τίποτε άλλο. Ούτε να γυμναστούν,ούτε να κάμουν τίποτε εποικοδομητικό. Η μόνη τους εννια ενι πόσο 'cool' εννα ένι. Εκαταντήσαν υλιστές χωρίς όνειρα τζιε φιλοδοξίες. Εν το παίζω μεγάλος (26 είμαι) αλλά θυμώνω με τζίνα που θωρώ γυρώ μου. Σκέφτου στα 26 τους τι εννα κάμνουν δηλαδή...

Re: Aφιερωμένο σε όσους/ες γεννήθηκαν πριν το 1985

Posted: Fri Sep 26, 2008 1:43 pm
by hemilios
StephanosNic wrote:φίλε εμένα ένα πραμα μου εκαμε εντύπωση. Τότε εμείς εν ξέραμε τί ήταν το τσιάρο ούτε τα ναρκωτικά. Προχτες επερνούσα που ενα γυμνάσιο τζιε είδα τους μιτσιουσ μαζεμένους τζιαμε τζιε επινναν τσιαρο...Σκεφτου...εμείς τότε θυμούμε εσχολάναμε τζιε επιαναμε τα ποδήλατα τζιε οποιον παρει ο χαρος. Αλλά τζίνο που με κάμνει να σκέφτουμε εν τα ναρκωτικά. Εχει εφηβους 16 χρονων που καμνουν ναρκωτικά επειδή εν αντεχουν την καθημερινότητα. ΑΚΟΥ ΠΕΛΛΑΡΑ !!!! αμα εν την αντέχεις στα 16 στα 30 τί πρεπει να καμεις δηλαδή ?

Οι νεοι σήμερα εν ασχολούνται με τίποτε. Μονο pc τζιε τίποτε άλλο. Ούτε να γυμναστούν,ούτε να κάμουν τίποτε εποικοδομητικό. Η μόνη τους εννια ενι πόσο 'cool' εννα ένι. Εκαταντήσαν υλιστές χωρίς όνειρα τζιε φιλοδοξίες. Εν το παίζω μεγάλος (26 είμαι) αλλά θυμώνω με τζίνα που θωρώ γυρώ μου. Σκέφτου στα 26 τους τι εννα κάμνουν δηλαδή...
Γι' αυτό αν έχετε ανιψούθκια ή μωρά δικά σας βάρτε τους τωρά μέσα στο ψάρεμα . Άμαν τους τραβήσει η θάλασσα που μιτσιους όχι να τους τάξουν τον κόσμο όλο ,με τα ναρκωτικά δεν υπάρχει περίπτωσει να ασχοληθούν.
Δηλαδή που εμάς πιος είναι πελλός να παραιτήσει την θάλασσα και να ασχοληθεί με ναρκωτικα;

Re: Aφιερωμένο σε όσους/ες γεννήθηκαν πριν το 1985

Posted: Fri Sep 26, 2008 1:58 pm
by StephanosNic
εννεν μόνο το ψαρεμα...τουλάχιστον με ένα αθλημα..φυσικά η θάλασσα εν ότι πρεπει αλλα οκ αμα εν μακρια εν λλιο δύσκολο...το παν είναι οι παρεες που κάμνουν

Re: Aφιερωμένο σε όσους/ες γεννήθηκαν πριν το 1985

Posted: Tue Dec 23, 2008 10:30 am
by leonidasss
Εμείς στο χωριό κάθε Σαββάτο παίζαμε πόλεμο με διάφορα όπλα. Κάποτε χρησιμοποιούσαμε σβόλους με χώμα από τα χωράφια, αργότερα τον καρπό ενός φυτού που όταν τον άγγιζες πέταγε κοκκόνες και υγρό. Κόβαμε προσεκτικά τον καρπό και σημαδεύαμε ο ένας τον άλλο. Αργότερα εξελιχθήκαμε και παίζαμε ο ένας τον άλλον με το λάστιχο και τα σκάγια. Όλη μέρα κυνηγούσαμε αμπελοπούλια, μελισσοφάγους και πεζούνια με το λάστιχο. Και πραγματικά ήμασταν ευτυχισμένοι. Το μόνο που μας ένοιαζε ήταν το πότε έρχονται τα αμπελοπούλια. Σπιτάκια με ξύλα, όπλα και λοοιπά ήταν συνηθισμένο φαινόμενο.
Σήμερα ο μικρός μου αδελφός είναι 15 χρόνων και πραγματικά δεν έχει όρεξη για τίποτα. Λίγο κομπιούτερ, λίγο τηλέφωνο και ύπνο. Και αυτό πιστεύω ότι είναι και η αρρώστια των νέων. Η ζωή τους δεν έχει νόημα γιατί απλά δεν έχουν ενδιαφέροντα και στόχους. Εστιάζουν στα υλικά αγαθά τα οποία δημιουργούν μια πρόσκαιρη ψευδαίσθηση ικανοποίησης και μετά κενό. Γι αυτό οι νέοι μας γίνονται ίμο ή ότι άλλο χαζό. Γι αυτό τα σπάνε με την πρώτη ευκαιρία. Μας φωνάζουν με τελείως λανθασμένο τρόπο βέβαια κι εμείς δεν τους ακούμε. Και είναι γι΄αυτό που οφείλουμε να τους μεταβιβάσουμε τη φύση (θάλασσα και ξηρά) ακέραια και ζωντανή. Πράγμα που βέβαια τα κάνανε μαντάρα οι αρμόδιοι και οι διάφοροι επιτήδιοι. Αλλά έστω κι έτσι είμαι φανατικά υπέρ του να οδηγήσουμε τους νέους προς τη φύση. Άλλωστε από τον καιρό που φύγαμε από τη φύση και το Θεό η ζωή μας έχει χάσει το νόημα.