ΤΟ ΨΑΡΕΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ

Γεία σας παιδιά, αν και εδώ και χρόνια παρακολουθώ το Φόρουμ παίρνοντας συμβουλές και διαβάζοντας τις δικές σας εμπειρίες και οπαδός του περιοδικού, δε έτυχε ποτέ να λάβω μέρος σε κάποια συζήτησή σας.

Εδώ και λίγο καιρό είχα βάλει στο μάτι ενα ψάρι σκία που περνούσε συνεχώς από μπροστά μου, στο 1-1.5 μέτρο βαθος, μήκους όχι περισσότερο από 60-70 πόντους. Η περιοχή κράτα ψάρι γενικά και υπάρχει μια πλακατζιά στα 20-30 μέτρα απόσταση απο την ακτή την οποία τιμώ ιδιαίτερα. Σε κάποιες επισκέψεις μου συναντούσα τη συγκεγκριμένη σκία όμως όσο και να προσπαθούσα τίποτα, το μόνο που έβλεπα ήταν μεγάλο φτερό στο πάνω μέρος και πλάγια φτερά.
Σήμερα αποφάσισα το πρωί να πάω μια επισκέψη στο συγκεκριμένο χώρο, αεράκι ελαφρύ δυτικό, η θάλασσα έβγαζε το κατάλληλο ψηλό κύμα και είπα να δοκιμάσω με τροφή και πραγκαρόλα για λαβράκια μιάς και ξέρω πως ανεξαρτήτου εποχής, με τέτοια θάλασσα τα πιάνει εκεί. Η συγκεκριμένη τροφή έγινε μίξ κανονικής τροφής και αίμα απο κάποια κρέατα που είχα στο σπίτι! Για 2-3 ώρες τίποτα παρά κάτι μικρές λίτσες . Ξαφνικά σε ένα ανέβασμα του κύματος πριν σπάσει, σε απόσταση 10 μέτρα μπροστά μου , βλέπω κάτι που σαν ψαράς εδώ και τόσα χρόνια δεν ξαναείδα! Ένα μικρό φτερό να ξεπροβάλλει από το κύμα και να κινέιται ζίγκ ζάγκ, γυαλιστό με μαύρη ράχη, το ρύγχος του να καταλήγει σε πλακωμούτσουνο και μάτι στο πλάι μεγάλο κατάμαυρο. Μόλις το έδεσα τη μεγάλη τη πραγκαρόλα (σαν αυτές που χρησιμοποιούνται για τις δολοφονίες των κουρκούνων) και δολώνω με την ίδια τροφή με αίμα που έριχνα για μπασμό..Καλάμι στο χέρι, φρένα σε κατάσταση κυνηγού, ησυχία για 3-4 λεπτά, και ξαφνικά 3 δυνατά κεφάλια στο καλάμι μου το έκαναν να μοιάζει με λούνα παρκ ..Ησυχία, το τραβάω έξω και έλειπαν όλα απο πάνω.. Δυστηχώς δεν είχα συρματόσχοινο για να λύσω την απορία μου!! Όμως κατα 99,9% το συγκεκριμένο ψάρι, δεν ήταν ούτε λαβράκι, ουτε λίτσα, ούτε κέφαλος, αλλά όπως είδα και σε φωτογραφίες όταν ήρθα στο σπίτι, επειδή ακόμα δεν το πίστευα σε τόσο μικρό βάθος, ήταν σκυλόψαρο.
Απλά απορώ αν είναι φυσιλογικό να βγαίνουν τόσο έξω, σε παραλία που στα 300 μέτρα μακριά υπάρχουν λουώμενοι, και αν ξέρει κάποιος κάποιο τρόπο η δόλωμα που το προσελκύει ιδιαίτερα!

Νομιζω οτι απαγορευεται η αλιευση του κατα τ'αλλα ομως ειναι φυσιολογικο να βγαινουν εξω για τροφη ακολουθωντας καποια ρευματα προφανως η καποια πολλη δυνατη μυρωδια,μην ξεχνας την απιστευτη εμβελεια της οσμης του

Φίλε εγώ απλά γουστάρω να νιώσω την αδρεναλίνη του να το βγάλω έξω, μια φωτογραφία όπως αρμόζει και πίσω στο νερό, δεν μαρέσει να σκοτώνω τέτοια είδη ψαριών και ας ξέρω πως άμα το δω μπροστά μου στο νερό μεσα, θα τα κάνω πάνω μου

GiorgosC wrote:Φίλε εγώ απλά γουστάρω να νιώσω την αδρεναλίνη του να το βγάλω έξω, μια φωτογραφία όπως αρμόζει και πίσω στο νερό, δεν μαρέσει να σκοτώνω τέτοια είδη ψαριών και ας ξέρω πως άμα το δω μπροστά μου στο νερό μεσα, θα τα κάνω πάνω μου

με ζωντανο δολωμα νομιζω θα ειναι το καταλληλο για ετσι ειδους θηραμα!

Για μια καλή αρματωσια για τέτοιου είδους θήραμα από την ακτή θα χρειαστείς. Ένα πολύ σκληρό καλάμι surfcasting δυσπαστο έναν μεγάλο μηχανισμό 10000-14000 carpfishing. Στον μηχανισμό βαλε 35άρα μάνα και 80-100lib shock leader. Βαλε μια μεγάλη μπάλα float και με σύρμα ενός μέτρου πάνω σε αγκίστρι 01-02 κυκλικό δολωσε από την ράχη ένα ζωντανό ψάρι ή με πολυαγγιστρο μια σαρδελα που να την βαπτίσεις με φερομονες πιο πριν. Μαλαγρωσε τον τόπο με μαλαγρα από δύο κονσέρβες σαρδελας δύο φρέσκες σαρδελες ένα ποτήρι αίμα (πάρε από τον κρεοπώλη) και τριμα καπηρας.... Καλή τύχη.. Να σε δω πως θα ξεδολωσεις έχε μαζί σου μεταλικα γάντια και μακρυά μουτοπενσα και κανένα φιλαρακι σου

Απαγορευεται το ψαρεμα καρχαριοειδων

Προ αμνημονεύτων ετών (κάπου μεταξύ 1985 και 1987) έπιασα σε παραλία της Λάρνακας (δημοφιλή με λουόμενους) ένα μικρό σκυλλοψαράκι Squalus acanthias μήκους 45 εκατοστών ενώ ψάρευα κέφαλους με 4μετρη αντέννα σε μισό μέτρο νερό. Οι κέφαλοι είχαν κόψει από ώρας, και μη βρίσκοντας λύση έβαλα δόλωμα λίγο ... χαλλούμι από το σάντουιτς που είχα μαζί μου. Με το που έριξα ο φελλός χάθηκε και αμέσως ένιωσα τράβηγμα όπως δεν είχα ξανανιώσει. Χρειάστηκε να το ακολουθήσω στο ξέβαθο νερό για καμμιά 50ριά μέτρα πριν κουραστεί. Όταν το είδα δεν πίστευα στα μάτια μου. Τότε ήταν το πιο μεγάλο ψάρι που είχα πιάσει στην θάλασσα, και μάλιστα ... καρχαρίας! Κάπου έχω τυπωμένες φωτογραφίες του και το κόκκαλο μπροστά απ'το ραχιαίο πτερύγιο του, περίπου 4 εκατοστά μήκος. Το ψάρι το είχα καταψύξει για να το βαλσαμώσω σε φορμαλδεΰδη, αλλά μια βλάβη του ψυγείου τότε έφερε την αποσύνθεση του Το μόνο που έμεινε ήταν το κόκκαλο.

Από τότε πέρασαν 26 με 28 χρόνια και δεν μου ξανάτυχε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ακόμη μικρά σκυλλόψαρα στις παραλίες....

πριν 2-3 χρόνια έτυχε μου στο σπίννιγκ περιοχή κάππαρη...

ετζινίισε το τεχνητό (σπιννιγκ) 2-3 φορές ως τα 1-2 μέτρα που τους βράχους τζαι μετά που λίγη ώρα εξαφανίστηκε....

νομίζω ότι το είδος τούτο εσύγκοψα το σε παλιό τεύχος του περιοδικού τζια η ονομασία του ίσιεν να κάμει με 'αλεπου' κάτι...αν θυμούμε καλά εκτός τζαι αν εν που το νου μου το όνομα τούτο που μου ήρτε....

(CyBasser) wrote:Προ αμνημονεύτων ετών (κάπου μεταξύ 1985 και 1987) έπιασα σε παραλία της Λάρνακας (δημοφιλή με λουόμενους) ένα μικρό σκυλλοψαράκι Squalus acanthias μήκους 45 εκατοστών ενώ ψάρευα κέφαλους με 4μετρη αντέννα σε μισό μέτρο νερό. Οι κέφαλοι είχαν κόψει από ώρας, και μη βρίσκοντας λύση έβαλα δόλωμα λίγο ... χαλλούμι από το σάντουιτς που είχα μαζί μου. Με το που έριξα ο φελλός χάθηκε και αμέσως ένιωσα τράβηγμα όπως δεν είχα ξανανιώσει. Χρειάστηκε να το ακολουθήσω στο ξέβαθο νερό για καμμιά 50ριά μέτρα πριν κουραστεί. Όταν το είδα δεν πίστευα στα μάτια μου. Τότε ήταν το πιο μεγάλο ψάρι που είχα πιάσει στην θάλασσα, και μάλιστα ... καρχαρίας! Κάπου έχω τυπωμένες φωτογραφίες του και το κόκκαλο μπροστά απ'το ραχιαίο πτερύγιο του, περίπου 4 εκατοστά μήκος. Το ψάρι το είχα καταψύξει για να το βαλσαμώσω σε φορμαλδεΰδη, αλλά μια βλάβη του ψυγείου τότε έφερε την αποσύνθεση του Το μόνο που έμεινε ήταν το κόκκαλο.

Από τότε πέρασαν 26 με 28 χρόνια και δεν μου ξανάτυχε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ακόμη μικρά σκυλλόψαρα στις παραλίες....

Φίλε ψάχνωντας να βρω ποιό είδος έμοιαζε μ αυτό που είδα, κατέληξα κ γω στο συγκεκριμένο Squalus acanthias

Giorkos wrote:πριν 2-3 χρόνια έτυχε μου στο σπίννιγκ περιοχή κάππαρη...

ετζινίισε το τεχνητό (σπιννιγκ) 2-3 φορές ως τα 1-2 μέτρα που τους βράχους τζαι μετά που λίγη ώρα εξαφανίστηκε....

νομίζω ότι το είδος τούτο εσύγκοψα το σε παλιό τεύχος του περιοδικού τζια η ονομασία του ίσιεν να κάμει με 'αλεπου' κάτι...αν θυμούμε καλά εκτός τζαι αν εν που το νου μου το όνομα τούτο που μου ήρτε....

αλουποσκυλλο


Sent from my iPhone using Tapatalk

GiorgosC wrote:Φίλε εγώ απλά γουστάρω να νιώσω την αδρεναλίνη του να το βγάλω έξω, μια φωτογραφία όπως αρμόζει και πίσω στο νερό, δεν μαρέσει να σκοτώνω τέτοια είδη ψαριών και ας ξέρω πως άμα το δω μπροστά μου στο νερό μεσα, θα τα κάνω πάνω μου

Και ποιός εγκυάται ότι αν το πάρης .....μετά από μια καλή μάχη ............αυτό το ψάρι θα μείνει ζωντανο αν το ξαναπετάξεις πισω.......και τραυματισμένο....... ....Ασε που είναι και στα απαγορευμένα είδη.
.....Επίσης δεν συμφωνω και με άλλους φίλους που σε παροτρύνουν στο τι τι .......καλάμι και ...και .........Απλά και έτσι για το κέφι ..........ξανασκέψου το !!!!!!!!!!!!!!

Αντζυ απλά για ενημέρωση γιατί αρκετός κόσμος πέφτει στην παγίδα. Το πολύ καλά οργανωμένο και μελετημένο τμήμα Αλιείας και θαλασσίων ερευνών απαγόρευσε όλα τα είδη καρχαρία και σελαχιών όχι γιατί έγινε κάποια έρευνα που να καταδεικνύει ότι μειώθηκε ο πλυθησμός τους αλλά επειδή κάποια είδη είναι προστατευόμενα και κάποιοι επιτείδιοι τα ψάρευαν για τουριστικούς λόγους και τα σκότωναν. Αν θέλω να ψαρέψω ένα καρχαρία παο την ακτή ΝΑΙ για μένα είναι μια πρόκληση και μετά θα τον αφήσω πίσω. όπως κάνω με τα περισσότερα ψάρια που ψαρεύω. Γιατί είναι η μάχη και το τσίμπημα που με ενδιαφέρει όχι το φαϊ. Το ψάρι θα επιζήσει χωρίς κανένα πρόβλημα αλλά επειδή κάποιοι δέν θέλουν να μπούν στην διαδικασία να διαχωρήσουν τα ψάρια και να αστυνομεύσουν τραβούν μιαν απαγόρευση σε όλα τα καρχαριδοειδή να εν πάντα μέσα.

Angiec εν καλα να με το παρακαμνουμε με την προστασια, μη το ενα μη το αλλο στο τελος θα πρεπει να σταματησουμε το ψαρεμα, το να ψαρεψεις ενα καρχαροειδη που την ακτη ειναι απο τις μεγαλυτερες συγκινισεις που μπορει να εχει ενα ερασιτεχνης ακομα τζαι αν οντως το τραυματισει τοσο σοβαρα που δεν θα μπορει να επιστρεψει πισω στο νερο πραγμα που το θεωρω απιθανο να γινει, τετοιες συγκινεισειs ενας ερασιτεχνης ψαρας τες εχει 1 φορα στη ζωη του και καποιοι ισως και ουτε αυτη τη 1 αρα δεν θα εχει και τοσο επιρεαστει το ολο συστημα με ενα ψαρι!
Αν κανω λαθος διωρθωσε με!


Sent from my iPhone using Tapatalk

ΖΗΤΏ ΣΥΓΝΏΜΗ .....ΔΕΝ ΉΘΕΛΑ ΝΑ ΠΡΟΣΒΆΛΩ ΚΑΝΈΝΑ ............
ΕΓΩ ΑΠΛΑ ΕΞΕΦΡΑΣΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ!!!!!!!!!